Torramos a chistionare de pane, pretziosu e ùmile màndigu chi in tantos modos si prestat a realizare unu pastu cumpletu. Bastat difatis de cumbinare cun sapiéntzia e sabore sos ingredientes, chi fintzas unu cantu de “carasau” si trasformat in-d-unu pratu de “alta cucina”. Sos addetos tzérriant custa operatzione “cucina rivisitata”, fueddu chi a nois non praghet tantu, poite semus medas gelosos de sas nostras tradiziones e non cherimos chi nemos si cambiet nemancu una vìrgula…

 

Cun delicadesa e rispetu, oe si cherzo arregalare una ritzeta chi mantenet intatos ingredientes e procedimentos, ma in su matessi tempus si presentat in modu modernu. Su modu de fàere sa bagna de sirbone est de sa nosta traditzione, comente cussa de trasformare su casu “fatu” de arbeghe in-d-una crema. Sas massaias inteligentes ischint ca custa crema s’otenit cun sos avantzos de su casu, mezus si est martzu, de modu chi ancora una ’orta imparamos ca in coghina non si che fuliat nudda. Custu pratu si componet de duos cannellones de carasau amoddigau e cundiu cun bagna e casu.

 

 

Bagna de sirbone – ingredientes

prupa de sirbone mólia o segada a cantigheddos

carota, apiu e chibudda (unu tale po sa marinada e un’àteru po su sufritu)

bacas de jenepru

binu nieddu

tamatas mólias

 

Unu cunsizu: po ’ènnere bona custa bagna est mezus de usare sas istessas cantidades siat de petza chi de verduras mistas, po esémpiu: unu pratu de petza e unu de verduras.

 

Protzedimentu

 

Su sero prima si ponet a modde sa petza de sirbone, a cantos mannos, in-d-unu istrezu cun ’inu nieddu, jeneperu, àpiu, chibudda e carota. Si chirrat sa petza, s’assutat cun-d-unu pannu, si segat a piticu o si molit. Su ’inu si che depet fuliare ca tenet sabore de areste. Si sufriet sa petza in ozu ’ermanu, si azunghent sas verduras segadas a piticu a piticu e si rosolat fintzas a cando totu est dorau. A coa si ponet una tassa de ’inu niennu a preferéntzia cannonau, si lassat istrìngere e si unit sa tamata mólia, s’assentat de sale e si lassat còere duas oras a fogu lenu.

 

 

Crema de casu de arbeghe picante

 

Si molent meda fine cantos de casu ’e arbeghe istagionau, si murigant cun ozu ’ermanu e una cullera de abbardente. Custu cumpostu costoiu in vasetos de ’irdu si cunservat diversos meses a su friscu.

 

 

“Fonduta” de casu de arbeghe

In pitzu a una padedda cun abba ’uddinde si ponet un’istrezu cun panna. Cando comintzat a ’uddire si azunghet s’istessa cantidade de crema de casu e si che chirrat de su fogu, sèmpere murigande, fintzas a cando s’otenit una crema. Si lassat in callente e si preparat su pane. In su fratempus chi semus preparande sa bagna e sa crema, amos postu a ’uddire in-d-una padedda capiente abba apena salia. In custa s’issundent, pagu a sa ’orta, sos cantos de carasau po pagus segundos e si sistemant in-d-unu tazeri. Si cundet cun sa bagna chi amos fatu restringere e s’arrullat, si segant a cantos de deghe centìmetros, si ponent in-d-unu pratu e si cusparghent in pitzu cun sa crema de casu. Totu custa operatzione andat fata in presse e cun sos ingredientes bellos callentes, de modu chi no arribet in sa mesa unu pratu zai fritu! Si cunsizat unu ’inu de manna istrutura, comente Cannonau de Jerzu o Nepente de Oliena.