Chini de bosatrus s’arregodat candu at imparau a andai in bicicreta? Pepi ddu scit: teniat ot’annus e iat imparau in d’una orruga de Funtanas, una de is pagus chi s’agata in pranu. Ddu iat imparau unu fradili e sa bicicreta asula fut una “Gratziella”, marcada Dino. Totoreddu no a tentu sa bonasorti de tenni fradilis o amighigeddus po imparai e Pepi, po unu pagu de tempus c’at provau: a innantis cichendu de ndi liai is orrodeddas  e a pustis cichendu de ddi donai coragiu. Ma non c’iat nudda de fairi e Pepi fut abatiu! Fut su bisu su de imparai a Totoreddu de sciri umperai sa bicicreta, poita si ddu at airi arregodau o totu vida. Una cida Pepi dd’at mandada a Funtanas, de sa nonna, po ddi fairi cumpangia po dda ponni in giogu. In Funtanas, bidda barbaricina, cun padenti de iligi, castangia e orrolis chi lassant spantaus, Totoreddu si podiat fairi totu is giogus chi aunia biviat non si podiat permitiri. Sa bonasorti at bofiu de si fairi un’amighigedda, Sessilia, chi dogna dì, paris a is nannais passaiant a ddu pigai po ddu portai a giogai. In Funtanas, in denandti de su campu santu de Santu Orrocu, ddu est unu campigeddu aunia in s’istadi s’agatant totu is pipius po si spassiai: fubalu, pallavolo e calechisiat atru sport. Sessilia teniat sa bicicreta e Totoreddu bisaiat de ddue sciri setziri comenti s’amiga. Setzi una borta e orruis un’atra, torras a setziri e ndi torras a orruiri. Ma Totoreddu non s’arrendit, torrat a setziri e torrat a orruiri, ma a pustis un’atra pariga de orrutas a s’acabbu de dda faiti e cumentzat a umperai is pedalis: una, duas, dexi, centu, milli bortas. Allirgu, Totoreddu fut su prus allirgu de su mundu, e non si ddu at a scaresciri po totu vida. Candu lompit a domu de sa nonna, bessit is scaleris de curtza e bolit inderetura su telefoneddu po tzerriai a su babbu. De s’atru cabudu Pepi intendit feti: “Ce dd’apu fata, ce dd’apu fata, babbu apu imparau a andai in bicicreta!!!”. Pepi a su cumentzu non cumprendiat is fueddus ca Totoreddu pariat ca ce dus fut papendu un uinfatu de s’atru! Candu Pepi at cumprendiu beni cussu chi fut sussediu teniat giai su coru in is gangas e sa fieresa de airi imparau in Funtanas. Cussu Totoreddu non si ddu at a scaresciri mai: Funtanas at essi sempiri in su coru sou po s’orrestu de sa vida. In totu custu perou, in su coru de Pepi si ddue agataiat finas “su disispseru” de no essiri stetiu issu a ddi airi imparau a comenti s’umperat sa bicicreta.

A pustis de un’atra pariga de orrutas, calencuna finas faci a terra, Totoreddu imoi est unu ciclista seguru, non timit a is caladas e ddi pragit a cracai is peis in is pedalis. Ma in donnia chi bessit cun Giuanni e Sirviu, Pepi s’arrecumandat sempiri: “Dona crobba, Totoreddu, non facas machioris e cica de biri ita faint is atras machinas puru”. Totoreddu castiat su babu e arrespundit sempiri a sa matesi manera: “Oh babbu, ses peus de nonna candu s’arrecumandaiat a tui po giogai a fubalu o po ti ponni sa maglia de suta ca chi nde chi no pigaias tropu frius”. Su pensamentu de Pepi est cussu chi ddi faiat sempiri sa mama, candu ddi naraiat: “Giai m’as a cumprendiri candu as a diventai babbu”. Miraddu, cussu tempus est lompiu!

 

 

13 de arbili de su 2022

 

Màuru Mura

 

 

“Attività realizzata col contributo della Regione Sardegna – IMPRENTAS 2020-2021 LR 22/2018, art. 22

 

 

Foto : https://galleria.acolore.com/sport/altri-sport/bambino-ciclista-dipinto-da-marti625-1061419.html