Intregai un’orruga a Giorgio Almirante iat bolli nai a dda intregai non feti a cussu ma finas a su fascismu. E custu non depit sussediri.

Totu custu est scritu in d’una litara de s’Unione delle Comunità Ebraiche Italiane cun sa Comunità Ebraica de Torinu po su sindigu de Revigliasco, Giuannifrancu Cuttica, e a su prefetu e cuestori de Alessandria. Sa litara, firmada de is presidentis Noemi Di Segni e Dario Disegni, erribat a pustis chi sa Comissioni chi decidit is nominis de is orrugas at decidiu, ascurtada sa proposta de su consiglieri Emanueli Locci, de intregai una de custas a chini nd’at pesau su Movimento Sociale Italiano.

“Nosu teneus su doveri civili e morali – scrint Di Segni e Disegni – de artziai sa bogi po custu disisperu. Arregodaus a totus ca sa citadi de Alessandria est Medaglia de oru po sa Resistenza a su nazifascismu. Alessandria non minescit chi una de is orrugas suas tengiat su nomini de un’omini chi no est connotu meda po cussu chi at fatu”.

“Non podeus scaresciri – sighit sa litara – ca Almirante, chi trabagliaiat po is giornalis fascista “Il Tevere” e “Difesa della razza”, e in segus numuru dus de su Ministeru de sa Cultura popolare de sa Republica de Salò, in su 1947 s’at pigau una cundenna po airi agiudau is nazistas chi ocupaiant s’Italia”.

Is dus sotzius non si frimant feti a custu: “Almirante in su 1958 s’at pigau una denuncia po ‘Vilipendio degli Organi Costituzionali dello Stato’, in su 1971 su procuradori de Spoleto at pediu a sa Camera, aunia Almirante setziat, de podiri andai a innanti in d’unu indagu po ‘Pubblica Istigazione ad Attentato contro la Costituzione’ e po ‘Insurrezione Armata contro i Poteri dello Stato’ e in su 1972 su procuradori de Milano ddu incurpat po airi provau de torrai a ponni in peis su partidu fascista”.

Ma sa cosa peus, chi podeus scioberai, est cussu chi scriat in “La difesa della razza”, su 5 de maju de su 1942: “Il razzismo ha da essere cibo di tutti e per tutti, se veramente vogliamo che in Italia ci sia, e sia viva in tutti, la coscienza della razza. Il razzismo nostro deve essere quello del sangue, che scorre nelle mie vene, che io sento rifluire in me, e posso vedere, analizzare e confrontare col sangue degli altri. Altrimenti finiremo per fare il gioco dei meticci e degli ebrei. Non c’è che un attestato col quale si possa imporre l’altolà al meticciato e all’ebraismo: l’attestato del sangue”.

E un’omini aici minescit su nomini de un’orruga?

 

 

Màuru Mura

 

 

“Attività realizzata col contributo della Regione Sardegna – IMPRENTAS 2020-2021 LR 22/2018, art. 22”.

 

 

Foto: https://massimilianodigiorgio.com/2020/06/17/il-manifesto-e-il-fucilatore-almirante/