No est chissi mannu candu Pepi si ndi pesat de su mantelafu. Cumentzat a aprontai su smurzu po Totoreddu chi est galu sorruschiendu e, a pustis, de unu pagu nde ddu scidat: “Ajò Totorè, funt giai is otu e nosi depeus moviri poita depeus atobiai Sirvieddu po is noi oras. Chi boleus erribai in s’ora giusta nosi depeus moviri”. Totoreddu, si bit de is ogus e de is stremus iat abarrai a letu ancora po unu boni pagu, ma ddu scit ca si ndi depit moviri: sa dì a innantis iat impromintiu a s’amigu Sirviu e is impromissas ddu scit benit ca depint essiri comenti de una strinta de manu in terra barbaricina. Non serbint atrus fueddus, Totoreddu si ndi pesat, indromiscau e cumentzat a infundiri in pistocus in su lati. Pepi est giai prontu, po issu su 25 de arbili est de festai sempiri cale chi siant is pensamentus. Sa magligedda est giai pronta, cussa de sempiri, sa bandela de sa pagi no dd’agatat, ita acabbu at airi fatu?

 

Totoreddu coitat e in pagu tempus est giai samunau e bestiu, ma cun is ogus galu indromiscaus. Pepi non connnoscit sa beridadi: Totoreddu est totu pigau de andai a sa manifestada o feti poita at essi in cumpangia de Sirvieddu? De seguru chi est cun Sirvieddu non s’at a orrosciri, feti cun Pepi forsis giai.

Movint bia domu de Sirvieddu chi si fait agatai giai allirgu e cun sa bandela de sa pagi in manus.

Nemus de is dus si setzit indenanti, bolint abarri apalas po si cumpudai su telefoneddu unu cun s’atru. Pepi, depit est feti s’autista e ddus lassat parendu origa a totu cussu chi si narant. Totoreddu est giai de candu fut pipiu chi non mancat mai a s u25 de arbili, po Sirvieddu est invecias sa prima borta e, po comenti est fatu, cumentzat a pregontai de totu. Totoreddu arrespundit a totu, s’intendit prus espertu e bolit fairi sciri totu cussu chi connoscit.

Erribaus in prassa cumentzant a baddai e si spantant de sa genti meda e de is bandela orrubias e de dogn’atru colori. Pepi ddus fait moviri de dresta a manca e de palas a innantis. Cantant e baddant ascurtendu sa musica, aboginant Bella Ciao e bolint castiai totu, dogna cosa chi sussedit. S’imbucant in mesu a sa manifestada e ligint totu cussu chi ddu est de ligiri. Est prenu de pipius, mannus e piticus e si spantant de custu puru poita in machina furint cunvintus de agatai genti manna comenti de Pepi. “Candu eis a essi mannus mi eis torrai gratzias de totu custu, ndi eus a torrai a chistionai”, Pepi est seguru de is fueddus chi umperat.

Sa dì est galana, su calori meda, su caminu longu e su sidi bincit: bolint abba Totoreddu cun Sirvieddu e Pepi si frimat de tzilleri in tzilleri. Po Pepi sa dì est stravanada, at atobiau forsis tropu genti, e su dolu chi de tempus intendit a intru ndi bessit a foras coidendu tropu. Imbrassus, strintas de manu, paladas, basus.

Candu totu acabat totu cussa genti atobiada dd’abarrat in conca po unu bonu pagu. Depiat andai, Pepi, depiat portai Totoreddu, ma ndi iat airi fatu de mancu poita su pusti prangiu est unu de is peus chi apat biviu.

 

 

29 de arbili de su 2022

 

 

Màuru Mura

 

 

“Attività realizzata col contributo della Regione Sardegna – IMPRENTAS 2021-2022 LR 22/2018, art. 22

 

 

 

Foto: https://icsavona2.edu.it/25-aprile/