Cantu de bosatrus iant bolliri torrai a goa po intendiri is primus fueddus de is figlius? Sussedit a medas, babbus e mamas massimamenti, de arregodai, e calencuna borta finas a certai poita unu pensat chi apat nau su “mama” comenti de primu e s’atru, invecias, pensat chi siat “babbu”. Est sa solita cuntierra chi sussedit, de seguru, in dogna familia.

A Pepi prus de custa bataglia, chi tantis iat essi perdia, ddi pragit prus a pensai is fueddus chi Totoreddu faddiat: “fuschian” po fucsia; “nedicola” po edicola; “cimema” po cinema,e “cabarinieri” po “carabineris” e oigeddu invecias de “ovetto Kinder”

Totoreddu, est a nai, ca at cumentzua acoitu meda a chistionai: giai a dus annus non si citiat mancu in su noti. Su prim’annu de vida de Totoreddu at fatu amachiai Pepi, Totoreddu non dromiat e si ndi scidaiat a intru de noti dogna mesoredda: prangiat e torraiat a prangiri. Cantas notis a ddu passillai in cogina, a innantis a coddu e in segus cun su passeginu po cicai de ddu fairi dromiri! E atras notis a si ddu carrigai in machina ca inigui faiat a bonu e dromiat. “Giai dd’as a pagai a mannu candu babbu at essi beciu e ddu as a depiri castiai”, ddu amelessat galu Pepi.

Totoreddu errit e ddi torrat s’amelessu nendu ca ce ddu at mandai a passai sa becesa in Funtanas, sa bidda de Pepi. “Ah, ses aici, tandu imoi chilichiti”, ddi torrat Pepi e cumentzant a giogai in su letu. Totoreddu sunfrit su chilichiti apetotu e Pepi no iat mai connotu unu chi ddu sunfrat in su genugu e in su cuidu e po cussu si ddue avengat.

Pepi tenit atras preguntas de fairi a Totoreddu: de su primu arregodu chi tenit in conca, de is scolas finas a s’agatai in sa prima media, de is cumpangius, de is maistus e maistas. Ma su disigliu ddi benit acansau sempiri de Totoreddu ca ddi contat dogna cosa chi sussedat.

Ddu iant fatu, una dì de soli, in làmpadas un’acordiu: “Totoreddu tui a babbu ddi podis pregontai de totu, ma finas deu a tui. Ddu feus un’acordiu intru de nosu? Totu cussu chi nosi naraus depit abarrai unu segretu po totu is atrus. C’istas?”. Totoreddu si ponit a erriri e arrespundit: “Deu cussu chi mi naras tui non ddu scoviu a nemus, mancu a Sirviu e Giuanni, is amigus de su coru. Non soi comenti cussu scovioni de Micheli ca est una buca de populu. De imoi in sus totu cussu chi nosi naraus non ddu at a connosciri nemus: Deu e tui e bastat! Ti nau de prus puru: mi pragit custu giogu, non funt in medas chi possant tenni comenti meglius amigu su babbu”. Pepi s’allirgat, ma connoscendu a Totoreddu ddu sciat giai chi iat essi andada a custa manera. Po fairi s’acordiu si stringint sa manu a forti, e si imbrassant: “De oi seus non feti babbu e figliu ma finas amigus e po babbu est su meglius chi possat sussediri ca t’at a acumpangiai finas a candu at a podiri”.

“Ma ti dda possu fairi una pregunta inderetura? Nosi ddu feus unu fini de cida in is Termas? Candu ddue fui andau s’atra borta mi fui spassiau meda, in tantis tenis coru bonu e po tui puru a passai duas dis aici est unu disigliu”. Cumprendit totu custa “pesta”, est intrau in sa vida de Pepi de undixi annus ma at giai imparau comenti ddu allirgai. E duas dis a is Termas siant!

 

 

4 de arbili de su 2022

 

 

Màuru Mura

 

“Attività realizzata col contributo della Regione Sardegna – IMPRENTAS 2020-2021 LR 22/2018, art. 22

 

 

Foto: https://www.stateofmind.it/2019/02/disegni-bambini/