Sun colados barantun annos dae cando Remundu Piras e Frantziscu Sale an cantadu in Neoneli pro sa festa de Santu Pedru. Custas chi ligides sun sas setantabatoro otavas de su primu tema, otavas virtudosas de bellesa rara. Su poeta maresu cantat s’aradu e tziu Remundu sa pinna. Si tratat de una gara inter duos poetes chi an lassdu un’istiga in s’istoria de sa poesia cantada in limba sarda. Cando an fatu sa gara Sale iat lompiu is corantachim’annos e su poeta de Villanova Monteleone setantunu.
- Sale (1’10”)
Da cando fia in edade pitzinna
a babbu meu in campagna vicinu
maltratu cun s’ischina un’uncinu
de sos massajos sardos fit s’intinna
m’at postu in manos un’aradu ’e linna
po m’imparare a arare su terrinu.
E-i como non devo cambiare s’arte
ja chi s’aradu m’est tocadu in parte.
- Piras (1’04”)
Nachi arende in edade pitzinna
sempre a babbu tou fus vicinu
t’at postu in manu un’aradu ’e linna
e t’at fatu s’ischina a un’unchinu.
Invece babbu meu, pius ladinu,
m’at imparadu a leare sa pinna
como trato sa pinna e gai iscrio
de chi est uncinadu mi nde rio.
- Sale (1’09”)
Sighinde de sos parentes sas istigas
cun sa fronte maltrata e mesu bruna
puite fimis in bascia foltuna
in campagna afrontamis sas fadigas
poi cun-d-una farche a mesaluna
messaio in s’istiu sas ispigas.
E paret chi las tenza ancora in coro
cussas ispigas in colore ’e oro.
- Piras (1’04”)
Sas ispigas si jughen a s’alzola
massimu cando est bonu su ’eranu:
poi ch’est triuladu e ch’est a ranu
a farina si faghet in sa mola.
Ma però ogni bonu cristianu
devet sos fizos mandare a iscola
prite s’iscola est sa pius potente
cudda chi dat su pane a dogni mente.
- Sale (1’02”)
Ma si ando a campagna no est vanu
pruite de produire tenzo brama.
De pane si non mancat una trama
tando cuntentu est su gèner’umanu.
A su pitzinnu minore una mama
li ponet unu cantu ’e pane in manu
e si lu gustat dae sa prim’ora
po chi sa pinna non l’at bida ancora.
- Piras (1’01”)
Cando est minore primu ’idet rèndere
su late e poi pane a sustentare
però, da chi cumintzat a cumprèndere
tando lu mandat a istudiare:
mancari trigu nd’apat po ndi ’èndere
ja non pensat ebbia a mandigare.
Siat pitzinnu o mancari pitzinna
chie l’adritzat est sempre sa pinna.
- Sale (1’01”)
Ma deo ti cheria narrer custu,
de cantu ti so dende ti consola.
Su pitzinnu lu mandas a iscola
devet imparare, ja est su giustu:
torrat a domo e chilcat s’ustu
s’est su pane o sa peta a casciola,
ca si mancherat custu est unu dannu
su pitzinnu a si poder fagher mannu.
- Piras (
(Beh) Igue nd’as rejone aizu-aizu
ma bandat bene su pane e-i su brou.
Ma da comente naschet unu fizu
l’assentan, de-i custu ti do prou:
iscrien innanti-innanti ’e chie est fizu
chie est sa mama e-i babbu sou
ca si non b’est sa pinna ischire dese
………………………………
- Sale (52”)
Su pane est alimentu iscuisitu
e cussu fatu est da s’aradu meu.
Finamenta s’istòria at iscritu
de sa crise de unu tempus feu
cando sos frades de Zuseppe ebreu
in chilca ’e trigu ch’andan a s’Egitu.
Iss’est su frutu ’e sa mia fadiga,
lu an chilcadu dae s’edade antiga.
- Piras (54”)
Sos ebreos tenian apititu
ca chilcat pane unu ch’est famidu
ma Mosè in sa Bibbia at iscritu
cando cussos andendesiche at bidu.
(Ma) Chi cussos sun andados a s’Egitu
a mi naras da ite l’as ischidu?
Si l’as léggidu iscritu in su pabilu:
si l’ischis, caru meu, naramilu.
- Sale (1’03”)
Cussa parte est sa chi tenes tue
mustralu si nde as dadu ’e contribbutu.
Ma fit cussu pòpulu risolutu
cando girait errante in totue
e cando sun andados a igue
lu fin in chilca de su meu frutu.
Prite su pane los podet protèggere,
no ischian iscrìere e ne lèggere.
- Piras (48”)
Ma como mi lu ses cantende igue
e deo po su giustu ja l’impreo.
Chie est famidu girat in totue
e chi si ch’’oghet su fàmine non creo
ma cust’istoriedda l’ischis tue
ma solu da chi ti l’apo iscritu deo.
E tue chi das pane ti nde ’antas
a da chi l’asa léggidu lu cantas.
- Sale (54”)
Non ti ch’apogges a-i cussu latu
po mi cherrer leare su meritu.
Si su pòpulu ebreu fit afritu
e chilcat pane po si esser atatu
deo ammito chi ja l’as iscritu
ma as iscritu su chi deo apo fatu.
Inoghe sa rejone bene ’ies
chi, si no fato nudda, nudda iscries.
- Piras (
(No) igue creo chi b’at cambiamentos
padronu non ti fetas de totue
ca………………………….
…………….fissu fina a sa nue.
Deo apo iscritu sos cumandamentos
e-i cussos non los as fatos tue.
A pones chi ti faghes cori-duru
chi mi naras ch’as fatu cussos puru.
- Sale (51”)
Si restamos ancora in cuss’iscena
narrer deo una cosa ti cheria:
de iscrìere as tentu maestria
ma deo est ch’apo sollevadu ogni pena
ca fintzas Cristos in s’ùltima chena,
pensa, chenadu at da sa cosa mia.
Ca deo a totu assàtzio assai,
sa pinna tua non la chilcat mai.
- Piras (43”)
Si Cristos est un’èssere immortale
at fatu ’e nos redimere sa promissa
ma sa dotrina sua tota fissa
benit dae sa pinna custu est tale
unu preideru po narrer sa missa
tzeltu devet abberrer su missale.
Issu legget sa missa e faghet goi
so deo prima e tue bi ses poi.
- Sale (52”)
Ma non ses in s’altare tue ebbia
chi deo puru bi so a vicinu,
ca finamentas a su Deu divinu
sende in vida apo dadu s’energia
e cunsagrende in s’eucaristia
ja ti servin de su pane e de ’inu.
Puite si mancat su meu suore
mancu cussa tratat babbai retore.
- Piras (49”)
(Ma) Deo non soe un’òmine divotu
ma ja l’isco su giustu ’e tenner zelu.
Innanti ’e s’ostia abbaidan su chelu
tando sa zente s’imbenujan totu:
(e) innanti-innanti legget su vangelu
e si sinnat su pòpulu devotu.
Poi tratat de s’ostia lu creo
ma poi ses tue e primu sempre deo.
- Sale (48”)
Forsi mi cheres contra fagher gherra
ma su còmpitu ch’apo no est feu.
At preigadu su fizu ’e Deu
cando isistiat in subra sa terra:
su chi possedit unu pane intreu
a nde dare a s’ateru una perra.
E-d-est su frutu meu chi presentat
e de sa pinna mancu si nde ammentat.
- Piras (47”)
(Ma) Gesu Cristu no tenet un’aradu
e puru non b’est moltu ’e s’apititu.
At tres annos intreos preigadu
e presentat su chelu, s’infinitu,
e totu su chi in terra nos at nadu
bater evangelistas l’an iscritu.
Su pane l’at mentuadu apena-apena
solu sa note de s’ùltima chena.
- Sale (52”)
Ma però si, Rimundu, atentu istas
ja chi arrivas a tempos passados
ca sun bistados sempre sos arados
dae séculos traciadu an sas pistas
e finamenta a sos evangelistas
este su pane chi los at campados.
Si cussu mancat a sos cristianos
sa pinna nde li ruet dae sas manos.
- Piras (50”)
Ma sos apòstolos fian piscadores
ca sa terra a tzapare est tropu bascia.
Santu Zuseppe ja fit mastru ’e ascia,
jughet su lapis ’e tantos colores:
(e) sos santos cando pedin una grascia
la pedin po nois pecadores,
però li damos totu sos meritos
ca be-i sun restados sos iscritos.
- Sale (53”)
Cussos pidinde an a cantare osanna
si da Cristos sa gràtzia an otesu.
Ma connoschimos su santu laconesu,
jughet a coddu una béltula manna
pidit su pane dae janna in janna
e-d-est su pane chi at sempre pretesu.
E si lu at pididu no est in donu
certu chi est un’alimentu ’onu.
- Piras (48”)
Santu Ignàtziu fit tropu mischinu
e fit una mischina criadura
no at iscritu che Santu Aostinu
mancu che Santu Fra’ Bonaventura
ne che Santu Tomasu ’e Acuinu
chi cun sa pinna est andadu a s’altura.
Fut unu santigheddu a tribbulia
chi andaiat a pedire ebbia.
- Sale (55”)
Ch’amos a Sant’Ignàtziu in caminu
e de lu ammentare bi est su tantu,
su chi at pedidu de pane unu cantu
chi fit su frutu de su contadinu.
No at iscritu ma lu est divinu
e in sa glòria est intradu santu.
E oe lu fentoman in totue
cantu ’e-i cussos ch’as citadu tue.
- Piras (44”)
No, chi b’at de distantzia una canna
Aostinu a lu chererrer…………..
l’at cuncoldadu una béltula manna
e a Ignàtziu mandat a pedire
e bussaiat dae janna in janna
sos àteros cunfadres po nutrire
che teracu chi mandat su padronu
ca puite a iscrier non fut bonu.
- Sale (51”)
Non lêse a Sant’Ignàtziu s’onore
ca de sentidos no nde at iscassos.
Si ti nde ammentas de Santu Isidore
su chi at giuntu duos boes rassos
e arat in sa campagna a lentos passos
po poder seminare su laore.
E-d-est dignu de tenner in memória
unu massaju chi ’olat a sa glória.
- Piras (49”)
Sidore fit un’ómine devotu
e trubaiat su jû in s’aradu
però no est ne bidu ne connotu
e solu in calchi festa festeadu.
Santu Mauru est sempre mentuadu,
est postu in altu e lu connoschen totu
ca at tocadu sa janna ’e s’infinitu
però tocada l’at da ch’at iscritu.
- Sale (52”)
Massajos puru in sas sedes divinas
bi nd’at ch’an tentu fortzas poderosas.
Ma cun s’aradu sas manos gallosas
coltivan pianuras e collinas
e inue fit unu campu ’e ispinas
b’an fatu nascher fiores e rosas.
Cun su tribagliu meu, tene cura,
chi cambio sa facia a sa natura.
- Piras (
Sas rosas poden fina nascher solas
non b’at bisonzu de las piantare.
Ma si cheres sa mente isvilupare
bisonzu de abberrer sas iscolas:
tue ses bonu po furros e molas
ma non ses bonu po istudiare,
tue pane non nd’as po ………
ti dan solu pane pro…….
- Sale (
……… sa cura contrària
ma però sa rejone bene aferra.
Sa matéria mia est necessària,
est bellu ’e aer de pane una perra:
a ti nd’ammentas in tempus de gherra
fin sos dutores a calta annonària.
As a narrer massajos semus macos
ma tenimis su trigu intro sos sacos.
- Piras (43”)
Como ti torro a narrer, caru Sale,
non deves dare culpa a s’iscritore
ca deo su tratadu puntuale
ja l’ap’iscritu bellu che fiore.
So deo chi apo iscrito che iscritore
ma su dutore l’at léggidu male
e si male l’at léggidu gasie
’eta sa culpa a issu, no a mie.
- Sale (46”)
Ma si sa pinna l’as dadu in consigna
est culpa tua s’est chi non m’at sanu
ca tando fit una pinna maligna,
a aer istudiadu est totu invanu.
Ma in su tempus antigu sa Sardigna
fit nada su granaiu romanu:
pinna non nd’esistiat in cuss’ora
però sa fama la tenet ancora.
- Piras (41”)
Su dutore iscriet sa retzeta
issu ti narat: “Bae a igue”.
Su farmacista est un’ambesue
chi tenet iscritura neta-neta
a tie ja ti ponet a dieta,
màndigat issu e non mandigas tue,
ca cuddu est istruidu, as de ischire,
e tue a issu deves ubbidire.
- Sale (54”)
De su dutore non mi so illusu
sa trassa sua ja l’apo cumpresa
e si lu so debbileddu e confusu
de sa visita fato sa pretesa.
Tando mi narat: “Tue as debbilesa
e deves mandigare de piusu”.
Po superare cussu male feu
dep’impreare su prodotu meu.
- Piras (36”)
Su dutore ti podet abbrutzare
e tue nudda non podes ischire,
tando comintzat goi a ti bussare
a bier si s’ischina …………….
Pane non cheret a nde mandigare
puite non lu podes digirire
e tue istas chietu e sutamissu
e faghes totu su chi narat issu.
- Sale (42”)
Ma gai non mi apagat sos pidinos
s’a su dutore bi ando in cuss’istante.
Sos malàidos gai poverinos
chi sa salude est beninde mancante
non lu digirin su pane pesante
e deven mandigare sos gressinos.
Tando de sos gressinos mi nde impreo
però los apo sempre fatos deo.
- Piras (43”)
Chi los as fatos tue no bi creo,
cussos sun fatos po su ch’est sanu
ma su dutore ti ponet sa manu
e ti narat: “Su machine ti che leo.
Como màndigas su chi chelzo deo,
mancari sias unu pagu giovànu”.
E da su chi narat issu no t’ilfrancas
a mala ’oza est chi sa ’uca tancas.
- Sale (45”)
Ma su dutore non mi dat recreu
si mi visìtat po sa maladia.
M’ammento su chi at nadu a sogru meu
cando li fit manchende s’energia:
tand’issu ’e ’inu da sa tatza mia
nde bufait unu póddighe reu.
Bufat da tando e ancora est vivente
non l’at a su dutore postu mente.
- Piras (44”)
Cheret narrer fit unu bufadore
e chi su ’inu l’at salvadu seguru.
Ma chie tenet unu male duru
cheret chi ponzat mente a su dutore
prite cussu est su connoschidore
chi connoschet sos males a s’iscuru
e-d-este po curare apatentadu
ma est gai ca at istudiadu.
- Sale (41”)
Su dutore mi faghet sa retzeta
e narat: “Bae dae sa farmacia”.
Ma deo no la penso a sa ’ereta
prite che passo in-d-un’àtera via:
mi ch’ando invece a sa macelleria
e mi cómporo unu chilu ’e peta.
E mi la papo ca at bonu sabore,
ja mi nd’impoltat meda ’e su dutore.
- Piras (46”)
Ma sa peta no est mancu peta arada
chi su pastore a tie t’est contràriu.
S’alte tua su pane solu dada
(ma) su brou puru ja b’est netzessàriu
però sa peta cheret visitada
e b’andat sempre su vitirinàriu.
Ca chena deo sa visita a rèndere
comporare no podes e ne bèndere.
- Sale (42”)
Ma deo la cumprendo sa rejone
e camino in su própiu binàriu
ma a sas visitas gai so contrariu
e ti nde rendo sa convintzione.
Da su cuile mi ’ato un’anzone,
non chilco mancu su vitirinàriu:
chentza visita mi lu cogo arrustu,
mi l’apo a mandigare a totu gustu.
- Piras (43”)
S’anzone at peta, ossu, pedde e pilu
ma deo ’ido si bi jughet mancia.
Abbàida, s’est brutu ’e cadenancia
li naro: “A inoghe frundimìlu”.
Nara s’as bidu chi b’est sa bilancia
chi pesat da su gramu fina a chilu,
e chi peset su giustu ja bi creo:
su nùmeru bi l’apo iscritu deo.
- Sale (47”)
Non po ti narrer chi l’as isbagliada
ma po como, Rimundu, mi perdona.
Deo no isco in sa ’ostra zona
de sos chi faghen goi si bi nd’ada,
infati naran: sa peta pesada
est sa gustosa e-d-est sa pius bona.
A mandigare totu est netzessàriu
chentza b’intrare su vitirinàriu.
- Piras (40”)
Ma su vitirinàriu est dutore
e po ómine ruzu non lu lêse.
Su chi furat s’anzone a su pastore
’etat su chimbe e si pijat su sese
ma cussu no est mancu un’aradore,
est apena unu ladru, si be-i crese.
Tue non trates sa ladrantzonia
si ses massaju, pensa a arare ebbia.
- Sale (52”)
Ma deo aro in montagna e in ’ena
ca m’est tocadu su cómpitu a arare.
Ma sas annadas, bi podes pensare,
ch’andare addaenanti dana pena:
tando s’aradu mi leo a arare
sémino su trovozu e-i s’avena.
E fintzas in sas fritas istajones
ja los fato ingrassare sos anzones.
- Piras (40”)
Sos anzoneddos an pilu ’e seda
e si sun rassos piaghen a totu.
Ma tue, Sale, no t’illudas meda
ca dae su trabagliu ja ses cotu.
Nara cando ti ’etan un’ischeda
est un’ischeda po dare su votu
e tando iscries e da ch’as votadu
podes contare a unu candidadu.
- Sale (54”)
Mancu s’ischeda non la miro in facia
po chi b’ande cun tanta bramosia.
Ma s’aradu, in sa terra tua e mia,
dae s’antigu at lassadu ogni tracia:
amos in Solarussa sa vernacia
e in Bosa sa mezus malvasia,
Chi la bufes a gustu ja bi creo
ma cuss’est cosa chi produo deo.
- Piras (40”)
Tue produis e no bufas binu,
forsis tocat a mie a lu bufare
ca su massaju est tropu miserinu,
ammito, dat a totu a mandigare.
Si as s’aradu e chi deves arare
a boes, bi cheret unu bulletinu,
tando los còmporas e bene ti amparas
ma chena bulletinu nemmanc’aras.
- Sale (53”)
Ma da sos tempos de s’antighidade
sas istórias nos an tramandadu
chi duos frades ùsana s’aradu
ca tenen intelletu e facoltade:
arende faghen unu cuadradu
po fundare de Roma sa tzitade.
Su primu sulcu l’apo fatu incue,
non mi nelzas chi sa palte bi as tue.
- Piras (56”)
(Ma) Roma fut una grande natzione
e boladu at cun s’àbbile in s’ispàtziu.
Chie l’at immortalada est Cicerone,
Vergìliu e ancora un’Oràtziu,
cun su censore Pòrtzio Catone
ch’at onoradu sa fiza ’e su Làtziu.
An fatu cosa, sì, sos aradores
però sun de pius sos iscritores.
- Sale (52”)
Ma su meu est su primu cuadratu,
su chi ti apo nadu est veridade.
Nara: umpare a mie ite b’as fatu
tue, ch’as de sa pinna facoltade?
O si no pensas sa manna abbilidade
ch’at mustradu su grande Cincinnatu:
lassat s’aradu e binchet sa gherra
e poi torrat a arare sa terra.
- Piras (41”)
Tue chi ses bantende a Cincinnadu
chi nachi tzeltos l’ana ’idu arende.
Ma cando unu litore bi est andadu:
“Sa patria est in perigulu”, li est nende.
Però sa proa l’at fata gherrende
no at fatu sa proa cun s’aradu.
Gherrende s’at s’ispada postu a pala
e-i s’aradu at lassadu a un’ala.
- Sale (40”)
Ma ti chelzo una cosa ispiegare
tue chi bene as léggidu s’istória.
Po su massaju est s’impresa nótoria,
custu non mi la podes dennegare,
e a da ch’at balanzadu sa vitória
pensa chi poi torradu est a arare.
Este torradu comente fit prima
puite tenet a s’aradu istima.
- Piras (
……………………………..
……………………………..
……………………………..
……………………………..
……………………………..
……………………………..
……………………………..
……………………………..
- Sale (
……………………………..
……………………………..
……………………………..
……………………………..
……………………………..
………………….. a Caprera.
Si at fatu gherrende tantu onore
ma poi fatu at s’agricoltore.
- Piras (41”)
Ma cussu a ite mi l’as mentuadu?
Garibaldi non tocat mancu a tie
prite da chi nd’est bénnidu a inie
ravanella cun caule at piantadu.
Sale, chi non mi naras como a mie
cantas somas de trigu at incunzadu?
Si de su sulcu at leadu su filu
faghe una cosa, Sale, e naramilu.
- Sale (53”)
A vicinu ’e sas rocas de granitu
chi de Sardigna at tentu un’omaggiu
Garibaldi faghiat su massaggiu,
lu fit tribagliadore in cussu situ.
De ti risponder m’agato in disaggiu
forsis ca tue est chi non l’as iscritu:
ma cantu trigu at produidu igue
ca as sa pinna naramilu tue.
- Piras (53”)
Deo est chi ap’iscritu ogni dotrina,
dogni tratadu e dogni giografia.
Osserva finas sa teologia
cussa est un’iscéntzia divina,
abbàida ogni logu e dogni via
dae sa superstrada a s’istradina
una fritza ti segnat e domandas:
a da chi legges ischis a ue andas.
- Sale (53”)
Tue ’e sa pinna ti nde cumpiaghes
e deo non ti poto ismentigare.
Apretzo totu su chi tue faghes
ca a su màssimu podes arrivare.
Ma ti cherzo una cosa domandare:
chie at fatu in Sardigna sos nuraghes?
Sos nuraghes chi sun in custu situ
nara puite est chi non l’as iscritu.
- Piras (38”)
Cussu non l’ischis tue, ja bi creo:
su nuraghe est in tundu che chibudda,
sa pedra ja est custa subra cudda
e comente la ’ido mi la leo.
A l’’ides, ca no l’apo iscritu deo
tue los bides e non nd’ischis nudda:
si los aian iscritos igue
ja l’aias ischidu finas tue.
- Sale (49”)
Ma a tie no apaltenet cuss’onore
ch’isistias in su tempus passadu.
E infatis po cussu non m’as nadu
chie de su nuraghe est fundadore
ma in sos ruderes bi an aciapadu
finas zarras pienas de laore:
poi chi at tramontadu tantas vidas,
cussas las apo deo produidas.
- Piras (37”)
Tue mi naras chi an àpidu zarras
pienas de laore e no be-i creo.
Tue ja dias cherrer sas cabarras
però cussas cabarras ti las leo
ca cussu chi no apo iscritu deo
tue a s’iscuru fusi e gai abbarras.
A da chi deo no l’iscrio gai
mi’, caru Sale, ja non l’ischis mai.
- Sale (47”)
Nuraghes in Sardigna at in totue
chi est su monumentu ’e su passadu.
Ma no est su ricordu tramontadu
comente chi tramontet una nue:
a su fiancu insoro fit s’aradu
ma certamente chi non bi fis tue.
Puite deo in sa terra postu pè
apo, cara pinna, primu ’e te.
- Piras (40”)
(Ma) O primu o poi no faghet meritu
ma deo est ch’apo totu preferidu.
Da chi deo a su mundu so ’ennidu
ca soe literadu e so peritu
deo l’apo notadu e l’apo iscritu,
po cussu est chi sa zente l’at ischidu.
Da chi non bi so deo e bi ses tue
totu est niente e bi finis igue.
- Sale (45”)
Ma sos antigos non tenian iscola,
non connoschian pinna che a tie.
Ma in sos nuraghes aciapadu inie
bi an fintzas sas rodas de sa mola
puite deo su trigu in s’alzola
lu triulai da s’antiga die.
E-i s’aradu tenet importàntzia
ca ti dat giusta testimoniàntzia.
- Piras (49”)
Sos nuràgicos fin a sos cunfrontos
bene a costruire e pedra afiere
ma fun analfabetas e fun tontos
no ischian lèggere ne iscrìere,
non fian bonos a fagher sos contos
fut tota zente ’e nos faghet a riere.
Sun tramontados e si sun paltidos
sen’ischire da ue sun bennidos.
- Sale (56”)
Ma però sun restados sos ammentos,
Rimundu, bene bi deves pensare
ca sos nuraghes sun sos monumentos
ch’in Sardigna si poden ammirare.
Tempestas non b’at àpidu e ne bentos
chi a cussos an fatu tramontare
e ca da issos paga cosa imparas
poi chi sunu tontos est chi naras.
- Piras (52”)
Tzeltu, cussos non fian aradores
Fin’ómines bonos de inzegnu,
ma est restadu oclusu cussu regnu
mancar’esseran bonos costrutores.
Si bi fut de sa pinna su disegnu
oe nois terrenos pecadores
ischidu aimis chie los at fatos
cussos ignotos antigos palatos.
- Sale (51”)
Ma tue ch’a iscrier ses fidele
tramandas in s’istoria ogni saggiu.
Ma dae su primu antigu villaggiu
deo inie non fia cudrele:
deves pensare su primu massaggiu
naran chi nachi est bistadu Abele
chi araiat cun-d-unu gantzu ’e linna
mancu faghiat contu de sa pinna.
- Piras (40”)
Nachi araiat cun gantzu ’e linna
e mancari unu gantzu fut aradu.
Ma tue ses gosie ninna-ninna
e ti ses tue etotu cundennadu:
como chi fut massaju m’asa nadu
però chi fut iscritu l’at sa pinna.
Da chi lu legges est tando chi imparas,
da chi l’as imparadu mi lu naras.
- Sale (55”)
Ormai semus de finire apitu
e lassamos su tema a unu latu.
No isco s’est chi nd’amos su meritu
custu pópulu ’e l’aer soddisfatu:
deo ammito chi l’as tue iscritu
ma però deo prima lu apo fatu.
E-i su valore meu est totu incue:
su ch’apo fatu deo iscries tue.
- Piras (1’03”)
Fininde mi piaghet si ti addritzas
da chi t’addritzas su tema mezoras.
Abbàida su rolozu chi aparitzas
lu giras cun sas fritzas giradoras,
tando goi t’abbaidas sas fritzas
tando t’abbàidas e bides sas oras.
Ma si bi manco deo est cosa areste
non podes narrer mancu it’ora este.
Màuru Mura
“Attività realizzata col contributo della Regione Sardegna – IMPRENTAS 2020-2021 LR 22/2018, art. 22”.
Foto: Archivio Domus de janas