Totoreddu est unu piciocheddu modernu e curiosu. Ddi pragit totu cussu chi sa tecnologia nos at arregalau in custus annus: massimamenti telefoneddus e tablet. Pepi, su babbu, no est seguru chi siat giustu a ddi fairi sighiri custu caminu e intru de issus si ponint de acordiu: ti depint serbiri feti po cicai de imparai a biviri, chena intrai in logus perigulosus chi faint a timiri is pipius. Totoreddu, aici parit a Pepi, est unu chi non traigit su fueddu e s’agatant de acordiu. Su telefoneddu ddu scioberat Totoreddu etotu e is ogus a sa sola chistionant: est allirgu de ddu tenni in manus e imparat a ddu umperai chena problema perunu. Su pretziu ddu iant giai decidiu paris: prus de unu tanti non ddi balit sa pena po cussu chi ddi serbit. Totoreddu si intendit mannu, cun su telefoneddu in manus e sa prima cosa chi bolit est a fairi fotografias:

“Oh ba’, portamì in d’unu logu aunia su de biri est meda ca bogliu provai”. “Ajò, Totoreddu, setzi in machina, ca babbu ddu scit aunia podeus biri cosa meda e spantosa”, dd’arrespundit Pepi, cun allirghia. Pigant unu caminu in bessida chi si frimat indenanti de una grugi. Su pipiu ndi calat de sa machina e cumentzat a si castiai a drestra, a manca, a palas e indenanti. Ddi parit unu bisu, di pragit totu cussu chi bit e cumentzat a fairi fotos de una a s’atra parti. Non ddi parit beru candu si torrat a castai su trabagliu in su monitor e cumentzat a agatai cosas chi non dd’agradant: “Po nai ca est sa prima borta depu nai ca seu cuntentu meda, ma bogliu imparai galu de prus”.

Torrendu a sa machina, ca sut adduru po contoniai, Totoreddu, caminendu a conca bascia, agatat cinc’eurus in paperi. Pepi erridi, e ddus boddit de terra. “Ddus apu bidus a innantis deu e funt is mius”, aboginat Totoreddu. “Eja, Totoreddu, ma candu s’agatat calencuna cosa si dividit sempiri in cantu seus, duncas funt dus eurus e mesu a cadunu”, ddi torrat Pepi. Totoreddu non smusciat, est allirgu su matessi.

Calendudendi in machina, a pustis, si frimant in s’orrubiu de su semafuru. Totoreddu est in pensamentu candu bit unu piciocu tristu, chi s’acostiat a is machinas po pediri dinari e ndi bogat una pariga de fueddus: “Ascurta babbu, nosu eus agatau is cinc’eurus, ma no est chi nosi mudit sa vida. Poita non feus una cosa beni fata? Dus arregalaus a custu piciocu chi forsis ndi tenit prus abbisongiu de nosu”. Ita podit fairi unu babbu chi intendit custus fueddus? Tenit dus scioberus de fairi: su de unu est cussu de si ponni a prangiri po sa cuntentesa, su de dus est a fueddai. Pepi scioberat de umperai fueddus chi abarrint in conca a su figliu: “Totoreddu, tui m’as allirgau is intragnas, as cumprendiu ca agiudai is atrus est sa cosa prus de importu mannu chi podeus fairi. Bogandi su dinari de buciaca e donasiddu tui etotu”. Totoreddu si betat una manu a sa buciaca, bogat a foras su dinari e castiat is ogus de su piciocu: “Saludi amigu miu, pigadì custu dinari e spaciadiddu comenti disiglias”. Su piciocu si spantat e torrat a Totoreddu: “Si cumprendit de cussu chi ses fendu ca tui in sa vida as essi de agiudu po mudai custu disisperu de mundu. Bai cun Deus!”.

 

24 de martzu de su 2022

 

 

Màuru Mura

 

 

“Attività realizzata col contributo della Regione Sardegna – IMPRENTAS 2021-2022 LR 22/2018, art. 22”

 

 

Foto: https://galleria.acolore.com/feste/festa-del-papa/papa-e-figlio-pintado-por–1138968.html