Si cicat s’omini chi at bociu Massimo Melis

Primas arrespustas in pissu de sa morti de Massimu Melis, s’omini de cincuantadus annus de originis sardas, ca sa mamma fut de Assemini e su babbu, invecias, de Casteddu, bociu s’atra dì cun d’unu corpu de pistola a conca, in is orus de via Gottardo in Torinu.

S’omini, chi trabagliaiat comenti de autista in sa “Croce Verde” po cussu chi si scit est stetiu bociu a pustis airi acumpangiau, finas a sa porta de domu sua pighendudeddi is bustas de sa spesa, un’amiga, chi timiat a is amelessus de unu “stalker”.

Non si connoscit s’ora giusta de sa morti, chi est sussedia dominigu passau 31 de mesi de talamini, ma chini at bociu ddu at fatu biora de is noi oras de merì, e duncas non duas o tres oras a pustis chi at lassau s’amiga, comenti si pensaiat a su cumentzu de s’indagu.

Peruna nova de chini at bociu: sa politzia est sighendu unu pensamentu chi portat a un’mini de sessantadus annus, giai connotu de sa politzia e totu. At essi cussu chi sighiat e amelessaiat s’amiga de Melis? Po s’ora non s’agatat cust’mini.

Chini at bociu ddu at fatu feti cun d’unu corpu, cun d’na pistola chi, narat chini est in cica de sa beridadi, “facili meda de umperai e de si procurai”.

At fatu fogu feti una borta, eretu a conca, in su mentri chi Massimu Melis fut setziu in sa machina e cun sa crai giai posta po ponni in motu. De nai ca su mortu non teniat sa cintura de seguresa.

Feti su lunis, candu sa mamma de Melis at bistu ca non fut contoniau e no arrespundiat a su telefoneddu, s’est agatau su corpus chena vida, in basciu de sa domu de s’amiga.

Non teniat nemigus a cantu narat chini ddu connosciat beni e totus ndi chistionant comenti de un’omini bonu chi sciat biviri. Unu “a manera, educau, sempiri precisu in su trabagliu, chi non chistionaiat de sa vida sua”, aici narat chini ddu at trabagliau paris finas a s’atra dì.

 

 

Màuru Mura