Sadali 1974 Foto 1Masala in gara 1

 

 

 

 

 

 

 

1. Màsala (48”)

Nois su primu tema amos suspesu

de fronte a totucantos sos presentes

e animales de dogni tipu e pesu

no mi sunu pius apartenentes:

sos de su cumitadu e cumponentes

an su segundu tema postu in mesu

e sorteggende apo fatu un’afare

si comente mi tocat a serrare.

 

2. Piredda (57”)

Torret in calma su pópulu unidu

si ses de poesia sidibbundu.

Da chi su primu tema s’est finidu

si devet comintzare su segundu

che unu chi una raglia at cumpridu

e de s’àtera che calat a fundu.

E calchi cosa narrer dia chèrrere

prit’a mie tocadu mi est a abbèrrere.

 

3. Màsala (45”)

Nois subra sos palcos furisteris,

Piredda, semus improvisadores.

Nos ch’essit versos mannos e minores

e bi sun sos pesantes e lizeris

ma sa sustàntzia e-i sos valores

no bi sun cand’abbelzo e cand’abberis

ca si b’at palte bella in-d-un’otada

deo penso chi siat sa serrada.

 

4. Piredda (59”)

Como tocat a mie chi cuntreste

po lu cumprender canta zente ch’ada.

No chilco ne masedu e ne areste,

tota s’umanidade est situada.

Su coro est una cascia frisciada

e no ischit niunu su chi b’este:

da chi si movet sa limba canora

su ch’at in coro nde ’ogat a fora.

 

5. Màsala (43”)

Siat in coro o siat in testa

pro cussu non nde so a cara bascia.

Tue in sa palte de abberrer resta

ma una cosa in testa ti ch’incascia:

da chi ti ch’’essis e lassas sa cascia

sias prudente, atentzione presta

e unu minutu in pius ti tratene

e t’assigura si est serrada bene.

 

6. Piredda (52”)

Arrejonare in manera detzente

tocat a nois a lu cummentare.

Si tue as un’idea diferente

mi’ chi sas proas nde las deves dare:

totu su chi ti passat in sa mente

comente faghes a comunicare?

Solu a da chi sas laras abberis

lìbberas cussos versos presoneris.

 

7. Màsala (42”)

No t’est andadu male su cumbinu

cand’est s’otada tua una signora.

Ma si como ti pones in camminu

bussas sa janna de una dimora:

da intro osservan in s’ispioncinu

pro ’ider chie b’est bussende fora.

Da poi t’at atzetare e ti cumbidat

ma janna abbelta nisciunu nde fidat.

 

8. Piredda (52”)

No est chi de argumentu che ses fora

mancari chi no b’apat palte manna.

Si ti ficas comente una canna

a vicinu a un’àtera dimora

a’a sa signora li bussas sa janna

sa janna ti l’abberit sa signora.

E poi a selvidores o a meres

tue li deves narrer su chi cheres.

 

9. Màsala (43”)

Nemmancu deo de mancu ap’a ténnere

pro mi fagher sa palte in custa gara.

Cando sos ojos los serras in cara

e chi mancu s’alenu ti at a bénnere

ti ch’an a collocare intro sa bara

in cue ses custrintu a ti traténnere.

Da chi ti ch’ana postu a brente in susu

la serran e no s’abberit piusu.

 

10. Piredda (50 ”)

L’abberin, ponen s’ossu in-d-una ossera

su rézidu ’e s’umanu abbitante.

Però mira s’umanidade intera:

chie andat a ponente, chie a levante:

abbelta cheret dogni frontiera

po chi potat passare ogni migrante.

A l’aer sempre abbelta nos cumbenit

po chie andat e po chie si nd’’enit.

 

11. Màsala (46”)

Tue cheres abbèrrere, mischinu,

a chie l’abberin pro ch’at male feu

ch’est cosa chi l’afliggit de continu

però penso una cosa, a parrer meu:

b’at unu neu in s’internu ’e su sinu

e abberin pro ’iere cussu neu.

Però de lu sanare no isperan:

menzus chi mancu abbeltu no aeran.

 

12. Piredda (52”)

Est cosighedda unu pagu modelta

chi non mi faghet ne bene e ne male.

Ma po passare una vida onelta

e po unu pogressu generale

da chi sa frontiera b’est abbelta

s’averat dogni patu commerciale.

Po assistire sos medas chi patin

mì, de merce nde jughen e nde ’atin.

 

13. Màsala (40”)

Ma s’argumentu meu est pius bellu,

cun su serrare ch’’essin triunfantes

ca si osselvas sos iscioperantes

chi si riunin e faghen buldellu

no sun a abberrer che a tie amantes,

si che ponen a intro ’e su cancellu.

Mi’ chi pretenden, no pretenden in donu

e no b’intrat nemmancu su padronu.

 

14. Piredda (54”)

Da chi jamas s’isciòpero a s’apellu

mezus l’aeras giutu cua-cua

ca cando est abbeltu su cancellu,

mi’, su trabagliu che pigat a prua

e da chi faghet sa zornada sua

dognunu at s’avenire pius bellu.

Sos chi lu serran che tue s’isbaglian

prite da ch’est serradu non trabaglian.

 

15. Màsala (45”)

A ue cheres, Antoni, ch’arriva

e distìngheti in fama e in valore.

Ma su serrare est palte pius ativa

e-i s’abberrer mi paret minore

ca si as fatu una domo abbusiva

li ponet su sizillu su pretore.

E mancu tue non t’as a permìtere

a l’abberrere un’errore de commìtere.

 

16. Piredda (54”)

A che lu lassas su pretore a banda,

no so chischende una legge tolta.

Si de s’amore bi at sa racumanda

a domandare bi andas a polta.

Sa ’uca abberis si das sa domanda

l’abberit cando torrat sa rispolta.

Sa ’uca abbelta e-i sa limba sonat

ca gai dogni cosa si arrejonat.

 

17. Màsala (41”)

S’otada tua est finas curiosa,

che cussa medas nd’as improvisadu.

Ma ti cheria narrer una cosa

ch’amos ischidu e isperimentadu:

si unu at maladia contagiosa

cussu, Piredda, ’enit isoladu

e a tie non t’abberin po b’intrare,

lu podes bier sena lu tocare.

 

18. Piredda (52”)

Si s’otava ti paret curiosa

tando est cosa de bufonatura.

Màriu, a su chi naras pone cura:

cando sa vida umana est difetosa

a chie at maladia contagiosa

mi’ chi l’est netzessària sa cura.

Andat e narat totu a su dutore

a buca abbelta inue at su dolore.

 

19. Màsala (42”)

Si sa palte ’e serrare m’est tocada

a abberer non bi so mancu pensende.

Eolo a Ulisse però dada

una otre cun su ’entu, navighende:

finas a cantu la lassat serrada

a passos de gigante est caminende.

L’abberit e su ’entu si est fuidu

e torrat delusu a ube fut partidu.

 

20. Piredda (49”)

Nàrami, si as coro genuinu

deves arrejonare onestamente.

Si ti faghet bisonzu unu paninu

pónelu una a s’àtera dente

e s’andas a domo de unu parente

chi t’invitat una tatza ’e ’inu.

Si no abberis buca no ispazas:

mancari ti l’inviten non nd’assazas.

 

21. Màsala (40”)

Ti faghes unu mare ’e propaganda

nende sa palte tua chi est brillante.

Ma su serrare est pius importante,

non podet fagher fine miseranda

ca tue che a dogni cummerciante

a sa una ch’abbascias sa serranda.

E cuss’ora ’e riposu est de prefèrrere

ca a malu coro bi torras a abbèrrere.

 

22. Piredda (50”)

Bonu proe ti fetat, bonu proe,

canta cosa m’est nende su collega!

Sos cummerciantes nob sun a sa tzega,

Piredda nde connoschet prima ’e oe:

a sas sete, a sas oto e a sas noe

su cummerciante abberit sa butega.

Ch’est cue s’interessu si cumprendet:

si la tenet serrada non ndi ’endet.

 

23. Màsala (41”)

S’otada est unu capolavoro

e-i sos versos brillantes e netos.

Ma cheret custodidu unu tesoro

ca medas a lu cherrer sun suggetos

e sun che su tesoro sos segretos,

inserrados los tenes in su coro.

A che los inserrare si preferis

nàrami: a chie su coro l’abberis?

 

24. Piredda (51”)

Màriu, non ti fetas presumidu

e totu a una banda non chi ’essas.

Si as unu pecadu cummitìdu

e de lu cancellare ti interessas

e si che santu ti ses penetidu

e andas a cheja e ti cunfessas

sa ’uca abberis, lu podes ischire,

gai ti podes s’ànima pulire.

 

25. Màsala (41”)

Làssami su pecadu e-i su male

chi l’acusas pienu ’e pentimentu.

Si sos afares sun andende male

non t’addures a s’ùltimu momentu:

tenes finas a note pensamentu

cando as sa conca in su cabidale.

Ma no ispetes fin’a s’avenire:

deves serrare innanti ’e fallire.

 

26. Piredda (49”)

Ello, ite ti ’enit a sa telta?

Pensa tota fallida no est sa zente:

butegas b’at a manca e a drelta

e dogni commerciante est cumpetente:

mi’ chi sa janna si tenes abbelta

tando podet bintrare su cliente.

Si sa merce la tenes in secretos,

mi’, sos clientes che passan deretos.

 

27. Màsala (39”)

Ma su serrare est palte valorosa

si cun s’abberrer l’an acopiada.

O s’esémpiu lea de un’istrada

inube b’at una zona franosa:

cun signale e insigna luminosa

iscritu bene bi an chi l’an serrada.

E s’est serrada pro prudéntzia la lassa:

tue, si as coraggiu, bae e passa.

 

28. Piredda (50”)

Como mi paret chi l’as isbagliada

a ponner cust’istrada in chiusura.

A da chi fatu ti ana un’istrada

po bi poder passare ogni vetura

a da ch’est bene fata e betumada

de bi passare non nd’apo paura.

……………………..est una galleria

cussa s’abberit una ’olta ebbia.

 

29. Màsala (40”)

A mie paret chi ses in difetu:

a mi pones in mente, ista prudente

e cando ses prudente as postu in mente,

s’as postu in mente, adduras chietu

ca ube b’at perìgulu imminente

incue ponen unu divietu.

B’at pagu de insìstere e brigare:

si est serrada la lassas istare.

 

30. Piredda (51”)

Lasso sa galleria e istradones

ca calch’àteru fatu bi est notóriu.

A da chi faghen sas eletziones

de promissas nde faghen un’empóriu

c’an sa idea totu sas persones

de si ch’intrare a Montecitóriu.

B’intran cando s’abberit in cuss’ora:

s’est ch’est serrada si abbarran fora.

 

31. Màsala (39”)

Cun sa tua poetica favella

mi paret dogni otada una reina.

A fagher su dovere t’incamina

ca cussa puru est una cosa bella

ma ti ch’inserran in-d-una gabbina,

l’an fata pius minore de una tzella

e-i s’ischeda ch’in manos aferras

innanti votas e poi la serras.

 

32. Piredda (50”)

Però abberrer la deves a s’inìtziu

da ch’est abbelta legges dogni cosa.

Lea duos chi s’aman a propìtziu

cand’isetan sa die disizosa

osserva un’isposu e un’isposa

celebrende s’insoro isposalìtziu.

A sa domanda ’e babbai retore

l’abberin e risponden: “Sissignore”.

 

33. Màsala (39”)

Como l’as finas mesu indovinada

de fronte a unu pópulu festosu.

Cand’interrògat cussu religiosu

prima s’isposa, sì, rispostu ada

e a da poi rispondet s’isposu

e issa addurat a buca serrada.

Gai Piredda no est cosa tolta

prite faeddat unu cada ’olta.

 

34. Piredda (51”)

Send’isposende rosa cun fiore

cando su coro umanu s’indeosat

a da chi li rispondet:“Sissignore”

su coro umanu pius s’istima gosat:

si rispondet chi nono a su retore

ista seguru tando non l’isposat.

Totu s’efetu est in su chi narat

iss’aunit e isse los separat.

 

35. Màsala (

De su chi tou est no m’impadrono

……………………………

……………………………

……………………………

……………………………

……………………………

……………………………

……………………………

 

36. Piredda (

……………………………

……………………………

……………………………

……………………………

……………………………

……………………………

……………………………

ando a morrer un’ateruna ’olta.

 

37. Màsala (39”)

Ma mai diferéntzia bi nd’ada

tra s’argumentu tou e-i su meu.

Si no est un’anìma machiada

est bianca e non giughet unu neu

in su chelu at a benner premiada

ube la retzit Santu Pedru Ebreu.

Cuddu in manos sas giaes aferrat

e in su regnu celeste che l’inserrat.

 

38. Piredda (43”)

Si pones mente a mie ’eni a contatu

ma però tene unu pagu e cretériu.

A buca abbelta aciapas dogni impériu,

benit a cumprimentu dogni patu.

Ammenta Santu Frantziscu Savériu

solu cun-d-una préiga chi at fatu

da sa peràula ’e sa limba fiza

cunvéltidu si nd’at chimbantamiza.

 

39. Màsala (43”)

O Piredda, benimos a finire

però cumprender deves a su ’olu.

Cuddos chi si preparan a partire

de abberrer no an prus oriolu:

si dên assigurare e permitire

ca si no finin in pena e in dolu.

Distratziones de mancàntzia manna

si abbelta lasseran una janna.

 

40. Piredda (42”)

Si lassamos su tema in abbandonu

però lu lasso cantende un’iscena.

Una fràgile fémina terrena

de s’onestade példidu at su donu:

ossélvati a Maria Madalena

ch’a Cristos at pedidu su peldonu.

Cristos a su ch’invocat la preferit

ch’in paradisu sa janna li abberit.