”Deo l’apo connotu sa prima die ’e maju de su 1945, in sa festa ’e Santa Lughia in Bonorva. Isse fit torradu dae Roma e su prim’annu fit in domo ’e Nìnniri in Thiesi e lu jughian a sas festas. Sa die de Santa Lughia fit festa ’e campagna e no b’aiat gara. Deo fia trabagliende inie ca bi tenimus sas terras nois, vicinu. Fia trabagliende, cun s’ebba presa a un’ala. B’at passadu zente e m’at nadu: ”B’est Cubeddu, in Santa Lughia, ja t’at fentomadu una ’olta ebbia, est sempre fentomende a tie. Deo apo trabagliadu, apo fatu sa zornada, unu pagu pius cultza, ma coment’e cosa apo fatu su chi devia fàghere. Tando mi so tucadu e agato a tiu Cubeddu setzinde in màchina po rientrare a Thiesi. Tando s’est frimmadu e amus cantadu una paja ’e otavas, isse in sa pedana ’e sa màchina e deo in terra”.

 

-Ma Vostè lu connoschiat, tando…

 

”No, no lu connoschio. Cubeddu tando, in cussos annos, che fit in Roma: ch’at fatu tota sa gherra, in Roma, istaiat inie”.

 

-Ma tando tiu Cubeddu ischiat chi Vostè aiat comintzadu a cantare in palcu.

 

”Ello, fit tota die in Santa Lughia e nd’at faeddadu cun sos amigos. S’est postu a cantare cun totu sos chi cantutzaian igue. Ma l’apo connotu inie e apo fatu cun isse chimbe istajones de garas: su 1945, 1946, 1947, 1948 e 1949. In su ’49 isse si ch’est andadu a Roma no no ch’est pius torradu. Deviat benner in su 1950, ma bi fit s’Annu Santu e b’aiat pius saldos in Roma, tando, chi no in Saldigna”.

 

-Cantende in sa gara, Vostè si b’agataiat bene, cun tiu Cubeddu? Si podiat arrejonare a primore, cun isse, cantende su tema?

 

”Cubeddu tando fit su primu poeta ’e palcu. Babbu meu -un’òmine chi podiat fagher sa giuria in-d-una gara, sentz’esser ancora in conca de cantaduras deo- a boltas brighende cun sos amigos suos l’intendio chi naraiat: a mi lassades a Gavinu Còntene e Pirastru, poeta che Cubeddu a su palcu no bi nd’at pigadu. Babbu si brigaiat cun totus, difendinde a Cubeddu”.

 

-In cale si siat tema, o li piaghian de pius tzertos argumentos?

 

”Ei, sos temas serios. Comente poeta ’e brullas pagu l’apo intesu, guasi nudda”.

 

-Vostè b’at cantadu manu-manu puru cun tiu Cubeddu?

 

”Como no mi nd’ammento si m’est capitadu calchi ’olta manu-manu, su pius sas garas cun isse las amus fatas in tres”.

 

-E-i s’àteru chie podiat esser istadu pius de totu?

 

”Cun Piras paritzas, ma finas cun Antoni Piredda, Frantziscu Demartis, Barore ’Udrone, Joammaria Pulina, Cicciu Piga. Mariu Masala e Bernardu Zizi no fin ancora ’essidos, tando”.

 

-Duncas Vostè nde tenet un’ammentu bellu?

 

“Sì, sì, sì. Sentz’àteru.”

 

-E no italianizaiat mancu meda tiu Cubeddu?

 

”No italianizaiat guasi nudda. Fit un’òmine coltu, po cussos tempos fit unu de sos pius coltos e sa cultura sua la traduiat bene meda in limba salda. M’ammento sos paragones de sa Bibbia traduidos in saldu a modu sou. Da ch’amus cantadu in Sedilo cun isse e Piras, da chi nd’est caladu dae su palcu nos at betadu sa manu a mie e a Remundu e at nadu: s’aia cantadu sempre cun bois fia torradu a pitzinnu”.

 

-Cando podiat esser istadu, in Sedilo?

 

”Mi paret in su 1946. Un’atera gara bella m’ammento cun tiu Cubeddu e cun Remundu in su 1949, in su Sulcis, in Perdaxius”.