1. Sozu (1’01”)
Amos nadu a s’esórdiu adiosu,
devimos dae nou initziare
prite bastat un’àtimu ’e riposu
da poi a sa faina est a torrare.
Como a mie che veru religiosu
mi est tocadu in su tema a pregare:
a su tema ch’an dadu mi piego,
da chi mi naran a pregare, prego.
2. Piras (1’04”)
Ja chi ti naran a pregare prega
onora sempre sa pregadoria.
Sa chelvija a terra la piega,
umìliati a s’alta gerarchia:
tene fide, non preghes a sa tzega,
po pregare bi cheret fide ebbia.
Deo invece ’e pregare mi caglio:
ca no isco pregare ja trabaglio.
3. Sozu (1’06”)
De su tema ’e trabagliu e preghiera
non ch’amos a bessire tantu male.
Deo che unu mìseru mortale
altzo sos ojos e miro s’aera
e-i in sa cosa ispirituale
ja mi paret sa realtade vera.
Una parte cun s’àtera cumpenso,
a da chi prego a s’ànima penso.
4. Piras (1’05”)
Ma Deu cando a Adamu at criadu
l’at postu in su giardinu ’e s’amore
per’a pena at cumissu su pecadu
che l’’ogat fora s’altu criadore
(e) “trabàgliati su pane”, ja li at nadu,
“ca deves mandigare cun suore”.
Sa cundenna chi da Deus si aciapat:
chie non nde trabagliat non nde papat.
5. Sozu (1’00”)
Adamo rutu est in sa culpa tzega
ca a ubbidire no at tentu anelu.
Deus serrat in giardinu butega,
a lu tentare bi at postu un’anghélu.
Nadu a Adamu at: “Trabaglia e prega
si torrare che cheres a su chelu”.
Sa preghiera est su mezus acisu
chi lu faghet torrare in Paradisu.
6. Piras (
……………………………..
……………………………..
………………….………….
…………………..…………
…………………at trabagliadu
e si faghet un’àteru gialdinu
ca sos gialdinos de altas zenias
ja no si faghen a avemarias.
7. Sozu (57”)
Su trabagliu est cundenna, ca una pena
est iscontende, tenelu in memória.
At postu a su bersagliu sa carena
però non podet cantare vitória
ca est soltantu sa parte terrena
chi postu non li dat in s’alta glória.
…………………a da chi fadigat
si no pregat a chelu no bi pigat.
8. Piras (54”)
Tue as a pregare una novena
ma no bagnas de suore camijas.
O cheres fagher che-i sas frommijas
chi no tzapan in monte ne in ’ena
da poi andas a s’alzola anzena
e-i su ranu netu ti che pijas?
(Ma) deo so trabagliende e produinde:
tue, si cheres pane, tzapadinde.
9. Sozu (56”)
Deo, da chi trabaglias, ja ti onoro
ma a mie mi deves iscultare.
Da ch’andaiat a cheja Isidoro
b’andaian sos ànghelos a arare:
che jughiat s’ispiga a triulare,
bessiat trigu che perlas de oro.
Cust’eroe de Ispagna ti lu informat
chi s’ispina in laore si trasformat.
10. Piras (57”)
Isidoro faghiat su massaju,
(e) pienaiat su granale ’e domo.
Si si che fit andadu a su Duomo
si fut colcadu s’eroe ’e su paju.
Nara puite est chi in tempos de como,
siat in Frealzu, ’Ennalzu o Maju,
si su padronu tucat a pregare
no bi calan sos ànghelos a arare?
11. Sozu (56”)
Da chi ti naro una pagina iscrita
sa realtade in mesu bi est tota
preghende a Deu as segura sa cota
chi est sa parte piusu iscuisita.
Sende in sa gruta, a Antoni eremita
li ’atiat su colvu una pagnota
e isse fit preghende imbenujadu
e fit sentza su tzapu e sentz’aradu.
12. Piras (49”)
Antoni ja jughiat su coldone
e fidi unu padrigheddu antigu:
nachi viviat de oratzione
ca teniat a Deu pro amigu.
Ma cando gherrat una natzione
ricuìsin magasinos de trigu:
po afrontare e catzare sos mostros
no est ricuisinde babbos nostros.
13. Sozu (54”)
Poite ti la leas contra a Deu?
Prega cun megus e càntali osanna.
No impoltat su magasinu intreu,
non moris de su fàmine in cundanna:
in su desertu a su pópulu ebreu
da paradisu est falada sa manna.
Sa pagnota nde calaiat sola
sentz’arare e ne fàghere alzola.
14. Piras (52”)
Cussu fit primu de nascher Gesusu
chi Deus pioiat sos laores:
tando abberian sa ’uca a in susu
e calaiat de manna premores,
como sa manna no calat piusu
chi be-i cheret tzapos e tratores.
Este su trabagliare una cundanna
ch’est finidu su tempus de sa manna.
15. Sozu (54”)
It’est sa preghiera ti nde abbiza
e dae issa no ti che allontanes.
Vicinu a Cristos passiza-passiza
ja fin in tantos famidos che canes:
cun chimbe pisches e cun chimbe panes
at dadu a mandigare a batomiza.
E-d-est sa preghiera, atentu restas,
e bi nd’at avantzadu sete cestas.
16. Piras (57”)
Ma sos ebreos no ana, no, pregadu
bi fian iscultende a bella polta.
Cristos sos panes at moltiplicadu
e los at atatados po una ’olta.
Però Zuseppe sempre at trabagliadu
cun sa pialla in sa tàula tolta
in sa butega ’e falegnameria
pro campare a Gesusu e a Maria.
17. Sozu (59”)
Zuseppe at trabagliadu in sa butega
ca fit che mastr’’e ascia abbetuadu.
Ma da chi Cristos in giru est andadu
ogni apóstulu a isse li est collega.
Narat a totu de aer preigadu
e a dognunu narat: “Sufri e prega”.
Lis imparat sa via ’e su pregare,
imparados non sunu a trabagliare.
18. Piras (1’03”)
Pedru e Andria fian piscadores
e an po tempus meda trabagliadu.
Non calat solu sa manna, apo nadu:
si devet viver dae su suore.
Noè sa prima ’idea at piantadu,
faghet binzas ca est trabaglidore.
E sas missas cunsagran de continu
da trabagliare sas binzas e binu.
19. Sozu (1’00”)
Ma sentza cunsagrare pane e binu
cuddu chi fiat in prima est restadu.
Si poi est totalmente trasformadu,
pensa, si ti bi acostas a vicinu
est ca at preghende cunsagradu
e b’est in mesu su corpus divinu.
A s’ora sa matéria non contat
ca b’est s’ispìritu e issa tramontat.
20. Piras (53”)
Si no b’at trigu no b’est sa farina
e ne b’at binu missa a cunsagrare.
Fina po fagher s’óstia divina
si devet cumassare e impastare.
Po fagher una creja e un’altare
be-i cheret contones e calchina
si no pones sos santos suta a rampu
e celebrare deves in su campu.
21. Sozu (1’00”)
Pensa a s’umanidade tota intera
ma però tue non sias un’émpiu.
Leare ti nde deves un’esémpiu
de religione de ogni manera.
Si maestosu diventat su témpiu
consolidadu est da sa preghiera
mancari ’e su matessi mastru fatu
ca est diversu de un’àteru palatu.
22. Piras (1’02”)
Ma b’est de su trabagliu su suore
ca dae chelu non calat sa manna.
Sos muros faghet unu muradore,
su mastru ’e ascia ti faghet sa janna,
sossantoslos at fatos s’iscultore
sos chi cantan a glória e osanna.
E tue che mandrone ti piegas:
deo los fato e tue los pregas.
23. Sozu (55”)
Ajò, non chelfas agatare ostàculos:
sighinde gai non faghes ispantos.
Tue sa pedra la faghes a cantos,
faghes altares cun sos tabernàculos
però deves ischire chi sos santos
los ana fatos dae sos miràculos.
E sos miràculos sun sa proa vera
chi sunu fatos cun sa preghiera.
24. Piras (56”)
Santu est chie in terra si bersagliat
e a pigare a chelu ja est propìtziu.
Su chi suerat, suerende si cagliat
m’a su progressu t’abbertit s’inìtziu.
Deus aggiuat a chie trabagliat
ca ’idet e dolore e sacrifìtziu.
Invece a cuddu chi pregat ebbia
ja lu trascurat s’alta gerarchia.
25. Sozu (53”)
Tene a sa preghiera rigualdu
e cantu chelzo narrer bene pensa
ca sant’Innàtziu, unu padre saldu,
una die no at pane a sa mensa:
ispalancat sa janna ’e sa dispensa,
b’aciapat una cesta ’e pane e caldu.
Sentza azudu ’e peruna manera
est arrivadu da sa preghiera.
26. Piras (54”)
No mi chelzas mesciare un’atzoroddu,
fra’ Ignàtziu est padre genuinu.
Trabagliaiat a bértula a coddu
faghinde a pê diadas de caminu:
a chie li daiat calchi soddu,
a chie ozu, a chie pane e binu
e pedinde e bandende cun turmentu
ja campaiat sos de su guventu.
27. Sozu (50”)
Sa veridade ti la naro in giaru
sentza ti ponner sa mente in cumbata.
A sa Madonna, Ignàtziu fit caru
e faghiat miràculu in piata:
una die da s’ozu de un’avaru
nde falaiat su sàmbene a trata.
Si s’ozu dêt in sàmbene cumpàrrere
abbizadinde ite cheret nàrrere.
28. Piras (47”)
A mie non mi podes imbrogliare
proite deo so malu a sighire.
Cuddos padres ch’abbarran in s’altare
preghende a Deu po los assistire:
issos in cheja abbarran a pregare,
mandan sos padres legos a pedire.
Su padre legu si fasciat e cagliat
e màndigan da cuddu chi trabagliat.
29. Sozu (54”)
Non lu deves su padre criticare
s’est in sa preghiera preferidu
ca sant’Antoni sos pisches de mare,
ammentatinde, ch’isse at riunidu
in duos logos totu un’ora l’an bidu
ca est andadu su babbu a salvare.
Benit sa preghiera a tale puntu
a fagher faeddare su defuntu.
30. Piras (56”)
Sa preghiera tua est tropu lanza:
be-i cheret trabagliu, caru amigu.
Abbàida sos padres, sa terranza
chilca ja faghen a usu antigu:
faghen chilca de nughe e de castanza,
chilca de casu e chilca ’e trigu.
Beru chi pregan, ca in Deu isperan
ma campan dae cuddos chi sueran.
31. Sozu (55”)
L’isco, sa parte tua ti l’as fata
ca ses abbetuadu a trabagliare.
Ma a chie pregat deves ammirare
e nde tenzas de issu ópera grata
ca sant’Antoni sa mula in piata,
amméntati, l’at fata imbenujare.
Lassat s’avena e custu s’ispiegat
chi s’imbenujat una mula e pregat.
32. Piras (52”)
Sa mula est mula e no ischit pregare
e a pregare non tenet favore.
Deo la domo e la ponzo a arare,
li fato ’etare a sa mula laore:
da chi alzolo la ponzo a triulare
e poi carrat somas su suore.
Gai sa mula ’ene s’iscandagliat
ca sa mula non pregat, chi trabagliat.
33. Sozu (51”)
Tue non podes arrivare a tantu
mancari l’apas sa mula domada.
S’est sa mula in piatza imbenujada,
at a tota sa zente fatu ispantu:
est famida e non cheret sa biada
ma lu faghet de fronte a unu santu.
Sa preghiera arrivat a incue,
est cosa chi no podes fagher tue.
34. Piras (49”)
Sa mula nachi at nadu sa novena
l’an bida in piata imbenujada
Ma da chi s’imbenujat nudda dada
prite non fiat a bentre piena
sa mula ’enit rassa cun s’avena
cun sa proenda bene iscareada.
Dae pregare sa mula non papat
li dat a mandigare chie tzapat.
35. Sozu (55”)
A tie faghet totu meraviglia
ma àltzia sos ojos a s’aera.
A Marta, Làzaru e tota sa famiglia
che los imbolan in-d-una iscogliera
in-d-una barca, ma sa preghiera
aprodare los faghet a Marsiglia
ca a chie pregat non bi cheret remos:
arrivat a su portu sentza nemos.
36. Piras (1’01”)
Làzaru nachi si est salvadu, crê:
at pregadu in s’estremu fortunale.
Invece leat sas traes Noè
e si costruit un’arca navale:
salvat sa zente cun dogni animale
da chi in s’arca ch’at fatu at postu pê.
Da su trabagliu s’est mantesu ’iu
ca s’ada costruidu su naviu.
37. Sozu (58”)
Beru, tando su divinu monarca
tota s’umanidade at distruidu
ca fit su mundu ’e pecados cundidu
e bi cheriat de morte sa Parca.
Ma a Noè, a si fagher cuss’arca,
narat poit’est chi l’at avertidu?
Ca isse solu in su mundu intreu
fidi chi pregaiat sempre a Deu.
38. Piras (55”)
L’at nadu gai a Noé unu Deu:
“Trabaglia e faghe s’arca, gherra e lota”.
Sa rughe jutu at su fizu ’e Deu
e trabagliadu at in mesu s’atzota
poi b’at trabagliadu Cireneu
po che jugher sa rughe a su Golgota.
Si no non fut giompìdu su divinu
e fin restados in mesu caminu.
39. Sozu (1’00”)
Custa est un’ispétzia ’e lota,
de trabagliu no b’intran sos malannos.
Però nara s’umanidade tota
chi s’agatat in pena e in afannos
de continu est preghende in su Golgota
imbenujada da duamiz’annos.
No b’at trabagliu ’e peruna zenia
ca bi àndana pro pregare ebbia.
40. Piras (52”)
A fagher tue una pregadoria
bi deghet, però dae in tantu in tantu.
Abbaida s’innestu: est maestria
de fagher olivàrios a bantu:
si su trabagliu non faghet s’olia
fuzis bistados chena s’ozu santu.
Po ungher s’ozu chi at permissu Deu
ja bi bisonzat su trabagliu meu.
41. Sozu (55”)
Non ti lu nego cantu as operadu
ma una cosa narrer ti cheria:
s’a Getsemani bi ses arrivadu
bi est ancora s’àlvure ’e s’olia
inue prima ’e morrer su Messia
baranta dies fit imbenujadu.
Fit inie faghinde preghiera:
s’àlvure at cunsagradu, considera.
42. Piras (57”)
Isse est, nachi, sa pregadoria:
baranta dies bi las bidu in usu.
Oe bi est s’àlvure e d’olia
s’àlvure b’est, e bi mancat Gesusu:
ancora rea b’est s’ópera mia
s’ópera tua, mi’, no b’est piusu.
Cheret narrer chi mezus deo so:
deo bi so ancora e tue no.
43. Sozu (59”)
Ma inue ses tue ti nde abbiza,
igue no ti dana una cadrea.
Ca b’at pregadu Cristos meraviza
est de s’umanidade tota intrea.
E cal’àlvure annos duamiza
podet bistare intata, sana e rea?
Ma bi restat cuss’àlvure ’e olia
ca b’at pregadu suta su Messia.
44. Piras (48”)
De àlvures bi nd’at pius de trese,
antzis pius de chimbanta, ja creo.
Si su trabagliu meu ti nde leo
inie non bi podes ponner pêse:
tue cun su Messia no bi sese,
tue bi mancas e bi resto deo
ca Deu a mie at permissu gai:
chie trabagliat, mi’, non morit mai.
45. Sozu (54”)
Tenes de lu negare su coraggiu
ma incue no faghes acuistu
poite totu li renden omaggiu:
e cantos sos benujos si ana pistu!
Est una meta de pelligrinaggiu
ca b’at pregadu suta Gesu Cristu.
Alvureddas de gai bi nde at tantas
ma no miran sas àteras piantas.
46. Piras (52”)
S’olia su trabagliu l’at costrutu,
est imbetzada da su fundamentu.
Sa preghiera che leat su ’entu:
chie ti nd’at batidu ti ch’at jutu.
S’olia est sìmbulu ’e tantu turmentu,
be-i restat sa paghe e-i su frutu.
Mentres chi tue ses bessidu a fora
s’olia mia est dende frutu ancora.
47. Sozu (54”)
No mi piaghet cussa teoria
mancari chelfas pesare avolotu.
Balit piusu de una cresìa,
no mancat da inie su fiotu
ca si si sicat s’alvure ’e s’olia
sos cristianos bi andan etotu.
Est riveréntzia po su mundu intreu
poite inie bi at pregadu Deu.
48. Piras (52”)
Un’olia innestada in bona luna
no la sican frinadas e ne bentu
e poi puru si si nde sicat una
trabagliende e nde fato àteras chentu:
su chi bi restat no est po fortuna
chi est de su trabagliu su chimentu.
Tue pregas…………………..
isetende a calare sa mannà.
49. Sozu (55”)
Si usan riverentzia a una ebbia
cantu ti chelzo narrer tene in mente:
chie at pena o chie at maladia
inie s’imbenujat riverente:
a milliones de-i custa zenia
ja si nde agatat ma no b’andat zente
nemmancu pro lis dare calchi ojada
simbulu ’e preghiera ca non b’ada.
50. Piras (52”)
Unu dat a su populu dolore
cando s’invocat a s’anatomia,
B’est de s’iscentziadu su suore,
de sa chìmica e de sa chirurgia:
bi devet suerare unu dutore
po ti sanare cussa maladia.
Bellu est ch’invoches e preghes a Deu
ma be-i cheret su trabagliu meu.
51. Sozu (55”)
Su pregare lu tenzas a grandesa
sentza mesciare un’àtera polìtica
ca b’andat a su regnu ’e sa bellesa
non bi li podes fagher una crìtica.
Pensa a Lourdes a cudda tataresa
chi fit degheot’annos paralìtica:
aggrintzilida comente una rana,
ch’andat infirma e nd’est torrada sana.
52. Piras (54”)
Nachi Maria l’at dadu consolu
ca Maria est reina de su chelu.
Abbàida chi finas s’aranzolu
tesset chena telalzu e faghet velu:
chie pregat mi pares tue solu
de trabagliare ca no as anelu.
Cun-d-un’avemaria ti ndi ’essis
e po cussu ne cosis e ne tessis.
53. Sozu (53”)
No mi dies contràriu, Remundu,
ca prego deo e pregan in totue.
Sa preghiera no est robba ’e su mundu,
bolat in altu subra de ogni nue
e penso si t’’ideras moribbundu
ch’as a pregare finamenta tue.
Tando ti nd’as a benner fatu meu
e as a ponner s’ànima cun Deu.
54. Piras (56”)
Deo sos pregadores a fiotu
los lasso istare ca nudda m’intregan.
Cantu vivo trabaglio ca mi est notu,
sos chi trabaglian totu si piegan:
sos moribbundos primu ’e morrer pregan
però da ch’’enit s’ora morin totu.
Tantu preghende an a esser cun tegus
però sa molte no torrat in segus.
55. Sozu (
Ma de s’ànima faghes concuista
da ch’as pensadu a sa pregadoria.
Ma non si pensat po sa morte ebbia
ca pregan pro totue, atentu bista:
pregadu an Lisabeta e Zacaria
………………………. su Batista.
Da una preghiera sentz’ingannos
ana tentu unu fizu a otant’annos.
56. Piras (50”)
Deo chelzo a Batista venerare
ca at pregadu a sa moda tua
ja chi nessi sa preghiera sua
fatu at s’anghelu da chelu calare
e bi nd’at ch’innamoran a sa cua
e tenen sos fizos chena los pregare.
Unu fizu a sa cua podet bènnere
e preghende ancora a non nde tènnere.
57. Sozu (53”)
Non ch’essemus fora ’e sa mesura
ca a mie non mi càusat ispantu.
Batista est unu donu de s’altura,
sa preghiera est arrivada a tantu:
ca su fizu at negadu sa natura
sa preghiera l’at dadu unu santu.
A da chi naschet a lu ’ider piaghet
per’est sa preghiera chi lu faghet.
58. Piras (47”)
Juanne fut unu santu simpàticu
però de trabagliare pagu amigu
(e) mandigaiat cuddu santu antigu,
atolipische cun mele selvàticu.
Si fut bistadu a trabagliare pràticu
aiat mandigadu pane ’e trigu.
E invece ca no trabagliaiat
s’atolipische si mandigaiat.
59. Sozu (58”)
Cun s’aradu sos sulcos no at abbeltu
e no ischiat ite fit aradu:
no at sa preghiera abbandonadu
e-i su vitu no li mancat tzeltu
ca l’ischit Deus coment’est campadu
su tempus chi fit intro ’e su deseltu.
Sa preghiera in laras li fiorit
ca da chi pregat su santu non morit.
60. Piras (
Preghende at preigadu sa dotrina
ma no at trabagliadu, poveritu.
Abbàida a Giacobbe in Palestina:
da chi no tenet de trigu su vitu
at mandadu sos fizos a s’Egitu:
”Batide trigu po fagher farina”.
A chie s’apititu lu bersagliat
……………………trabagliat
61. Sozu (55”)
A da chi naras cussa chistione
torramos de s’Egitu a su terrinu.
Zuseppe pregaiat de continu
ca innotzente che fit in presone:
intèrpretat su sonnu ’e Faraone
regoltu at su trigu a magasinu.
Sa preghiera salvat sa pelea
de cuss’Egitu e de sa zente ebrea.
62. Piras (49”)
Làssami istare sa pregadoria
ca in s’antigu regnu ’e Faraone
s’agricoltura e-i sa geometria
at comintzadu s’irrigatzione:
tenian intensiva massaria
e fut immensa sa produtzione.
Sa terra a su trabagliu nudda negat
po mandigare fina a chie pregat.
63. Sozu (56”)
Dae pregare in su sonnu at s’avisu,
da cussu est diventadu vicerè
e poi ’e tantos annos bi est Mosè
de preghiera e de fide un’acisu:
su Mare Ruju in duos at divisu
e sos ebreos che at giampadu a pê.
Arrivat chie a Deus dêt pregare
finas in duos a divider su mare.
64. Piras (59”)
Ma su canale ’e Suez ismentigadu
t’asa, chilchende sos ómines mannos.
Cheope una piràmide at fundadu
ch’ancora est rea e no at tentu dannos
e po la fagher b’ana trabagliadu
casi chentumiz’ómines vint’annos:
a colpos de frusta a tota fua,
no fun chilchende preghiera tua.
65. Sozu (55”)
Si no chilcan sa preghiera mia
ite cosa lis benit a bidea?
A Taniele deves pensare ebbia:
de sos leones ch’est postu in sa chea
e los domat cun sa pregadoria,
no li faghen un’ismórfia fea.
E mira de Giona un’ateruna iscena
prite s’est salvu in bentre de sa balena.
66. Piras (55”)
Giona nde l’amos bidu bumbitende
sa balena ca nachi fut fuinde.
Ma tue ’ides poetas cantende
e bides puru pitores pinghinde:
sos ch’a Sant’Anna an pintadu filende
a Penelòpe an dipintu tessinde.
No est de preghieras un’abbagliu
ch’est a glorificare su trabagliu.
67. Sozu (1’09”)
Ma su trabagliu sentza preghiera
e ite ti at aer cumbinadu
si s’at ómines mannos piegadu,
capos supremos de ogn’ischiera?
Ma arrivat su casu disperadu
chi àltziat sos ojos a s’aera:
tando a terra su ’enuju piegat,
si rassignat, si pentit issu e pregat.
68. Piras (1’16”)
Abbàida sas feminas tessende
de fresi, de coritos e lentolos
e abbàida sos fusos ballende
e girende in su moju sos ispolos,
naspas currinde, ghìndalu inzomende
e-i su pètene istriscende a bolos.
Totacanta sa salda pobiddìa
est de trabagliu e no pregadoria.