Siguramenti Issu fut inguni, su bitintinoi de mes’’e Idas, in cussu proi-proi pàsidu e sighiu abbrandadori de su sidi de sa Terra sua stimada, in cussa nébida pagu craca chi nd’acostiàt sa luna facias a is montis chi si stallànt di aillargu. Sétziu in sa Pratzita arrexonàt cun is àterus cumpangius de vida e de trumentus. Benvenuto Lobina fut inguni e in is ogus de is pipius acurtus  a merì a sa sala de su Consillu ancà ant arricìu su prémiu po àiri pigau parti a su cuncursu literàriu chi portat su nòmini sû. Unu nòmini de Luxi e de beridadi in su celu nostru prus nodiu.

 

Siguramenti a palas de sa genna de sa Crèsia serrada Santu Giulianu, Santa Luxia e Sant’Antoni arrexonànt issus puru de Biddanoa, sprigu e arresoli de unu mundu amaiau, bonu ancora a spùndiri prus a fundu sa castiada de su coru. Biddanoa cussorgia de bisus, Biddanoa mama de sonnu, Biddanoa scida, perou, in su caminu sinnau. De Stupara a Cùcuru ’e Callia, de sa mintza de Giuanneddu a s’ortu de Tzia Angiulina, de sa domu de su Butegheri a cussa de Luisicu totu torrat a nou in cust’àiri ancà bius e umbras bivint impari a donai unu sensu, una prama de spera, una maîa funguda po imprassai liminaxis chi no connosceus.

 

In su Cumunu is fueddus de su Sindigu, Pino Loddo ant torrau dónnia onori a Benvenuto e a s’ospitalidadi biddanoesa e cussus de su Presidenti de sa Comunidadi Montana e Sìndigu de Scroca Eugéniu Lai ant fatu su própiu amanniendu custu imprassu cun cussu de is biddas de acanta e cun-d-unu spìritu de abbitatzioni e de agiudu torrau chi a Benvenuto iat’essiri pràxiu meda. Sa preséntzia de Pàulu Pillonca at intremesau sabidoria e ballidóriu a totu custu ponendu, cun fueddus dìligus e mesuraus, maîa a suba de maîa. Su regista Brunu Venturi, Presidenti de sa Giuria -fata de Giampaolo Agus, Mariella Littera, Anna Usai, Rinuccia Lai, Caterina Demuro, Paolo Boi- chi at esaminau is trabballus de is piciocheddus at nau cantu s’òpera de su Poeta biddanoesu apat postu alas bolendu de bidda in bidda, de scola in scola e no sceti in Sardìnnia, arrecumandendu a is piciocheddus de stimai sa Poesia, sèmpiri. Po chini est scriendu custus dûs fueddus unu titifrius sighiu a ddi nai ca su Maistu sû, passientziosu e de bonu coru che a sèmpiri, fut ancora acanta sua.

 

E a pustis ma no ùrtimus, antzis primus po impìnniu, po sa siguràntzia de una cosa sighia, po su chi cras ant èssiri -movendu mancai de custu merì de arregordus e de sentidus torrendusì a nou ora po ora- própiu cussus piciocheddus speras de Poesia e de Issa amantiosus, bincidoris de su Cuncursu. Is scientis de sa scola Media de Biddanoa ’e Tulu, de Nurri, Làconi, Assèmini e Bòrore ant donau siguràntzia de Logu e de caminu ponendu menti a su chi su Poeta Mannu nostru naràt “… canta po chi ti scùrtada ’n gallera/ canta po chi ti scùrtada in presoni,/ canta po chini ‘ollis ma, canzoni/, non càntisti cun boxi furistera…”.

E Issu, chi mai boxi furistera est stétia, imoi cantat prus a forti in cussu liminaxi de vida e de morti a manu pigada a pari chi, su 29 de Mesi de Idas de dexiotu annus fait, at ameddau su cantu sû de innoi a cussu de is steddus prus luxentis e a mundus de imbentai ancora dì po dì.