zelinda 5Óminis de dònnia tempus ant cicau, puntendu is ogus a cielu, de cumprendi is mistérius de s’infiniu. Óminis de dònnia cultura, de sentidus diferenis, cun diferenti passioni. Donniunu cun su sonnu cosa sua, donniunu cun su coru cosa sua at brincau is làcanas terrenas po movi in-d-unu biaxu longu longu currendu de isteddu in isteddu. Poetas, romanzeris, pintoris, iscentziaus, maiàrgius, genti comuna, nosu etotu.

Totus a buca oberta illuinaus de sa bellesa de s’ispàtziu stremenau. Un’ispantu chi s’arrepitit a dònnia mirada. Zelinda Carrus, una pintora de Nurri chi bivit in Casteddu, a Biddanoa, maista elementari in pensioni, at fatu de su cielu su logu de s’ànima sua. Ndi pintat is froris de luxi, is cometas, is galàssias, is neulosas, istudiendu sempri formas e coloris in is libbrus de astronòmia, e dònnia tantis, candu at pòssiu, at fatu puru una puntadedda a s’osservadòriu de Pula, bistu ca de inigui su cielu est prus apresu. Zelinda at espònniu in totu s’Itàlia: Milano, Napoli, Salsomaggiore, Gela, Roma, Viareggio, Pesaro, Firenze, Venezia; in Frància a Parigi, in America a Dallas, a Malta, in Brasile a Pernambuco, a Johannesburg in Sud Africa.

Tra is prémius chi at oténniu: su Diplome d’Honneur Douce France in su ’90 a Parigi, s’Oscar de sa Cultura in su ’96 a Firenze, su Prémiu Ambienti in su ’99 a Milanu. “Apu cumentzau a iscarabbochiai de pitichedda, ma mi seu posta in su sériu candu fia in iscola. Candu ci fiat istétiu su terremotu de su Friuli, in su ’76, ia fatu partecipai is piciocheddus a unu cuncursu fatu de s’Unioni Sarda apitzus de cussa tragédia. E is pipius iant bintu. Tandu deu puru ia fatu unu cuadru e dd’ia mandau a su Cumunu de Gemona”. Zelinda si fut posta tandu a pintai miradas de Sardìnnia e finas de Palestina, anca fut andada in biaxu.

E iat fatu calencunu soli particulari puru, imparis a unus cantu botzetus de su cielu: nasciat sa passioni sua po sa circa astronòmica. Is pinturas ddas iat bias unu crìticu: Enricu Sitzia, chi dd’iat cunsillada a sighiri s’àndala, poita su tema fut originali e interessanti. E issa iat postu menti. “Apu segudau, fendu cuadrus mannus de galàssias, innanti sighendu sa fantasia mia, apustis bistu chi sa genti boliat is ispiegatzionis detagliadas de is pinturas chi faia, mi seu dépia ponni a istudiai, e po dònnia cuadru presentu unu scritu iscientìficu apitzus de su fenomenu chi apu pintau”. Sa neulosa de Orione, sa Galàssia girasoli, sa Cometa Hill-Bopp, sa Cometa a coa de gas – “diferenti de is atras a coa de prùinis poita tenit sa coa frastagliada” pibincat s’artista -, sa Cometa de Halley, is Galàssias a ispirali, is Quasar, is Istampus nieddus.

Totu meraviglias de cielu chi Zelinda at torrau a portai in sa tela. “Deu is galàssias no ddas fotografu, no ddas torru a pintai po cumenti funt in is imàginis de is libbrus, o po cumenti si bint de is cannucialis de s’osservadòriu. Deu ndi càstiu sa forma, ma is coloris e is isfumaduras ddus dongu deu a contu miu, poita pentzu ca ci at a essi unu momentu, in su cielu, chi ant a tenni is coloris de is telas mias. Difatis, in is mustras, asuta de is cuadrus, acanta a su tìtulu iscriu: riferimentus a-i custa o a cudda galàssia. Poita tocat a nai su giustu”.

Recitat in teatru puru Zelinda, in sardu campidanesu, e intra una galàssia e una cometa, pintat is aventuras de Pinòchiu – unu sogetu chi dd’est sempri praxu – calencuna mirada de Frumendosa: su logu anca est nàscia est in donnia in su coru suu, cumpositzionis de froris, calencunu sogetu religiosu e calencunu bòlidu de Genti arrùbia. Ma su niu suu, cussu de sa menti sua, de s’ànimu suu de artista est in s’infiniu. Punta a susu. A cuaddu de un’isteddu, a donai luxi e coloris a su cielu, cumenti ’e una jana.