equitalia mauro porcedduA custus de Equitalia iat essi tocau a ddus intzerriai cun-d-un’atru nòmini. Surbilis, Sanguneras, Papadoris, cosa aici. Cosa chi fait a timi peus de Momoti o de Teula in Crobeta. Ddu scint is chi tenint una partida iva, un’asienda, ddu scint in chi tenint pinniorada sa màchina, sa domu, is chi tenint suta sercuestru sa vida insoru. Equitalia spa est una sociedadi pùbblica po sa riscossioni de tribbutus, a su 51 % de propiedadi de S’Agentzia de is Intradas e a su 49 % de S’Inps. Duncas, no est unu mostru chi si movit solu e po contu sû, est su stadu chi ddu cumandat. Est su stadu, duncas, chi at postu in peis custu frantóiu chi ci ingurtit asiendas, óminis e famìlias, sena cusciéntzia peruna.

 

S’istória de sa genti non connoscit làmbrigas, candu acabbat in sa paperalla de sa burocratzia. Una cartella de pagamenta, un’órdini de bendissioni, interessus prus mannus de su dépidu, su fallimentu e finas denùntzias penalis. Ma a ita serbit totu custu? A fai amachiai ancora de prus sa genti, chi giai no ndi podit prus, in custa crisi sena de bessida peruna? Su “pópulu de is partidas iva” s’est orrosciu e su 12 de màiu at fau una manifestada manna in Casteddu. Cuindiximila personas si funt atobiadas po aboxinai paris su chi totus scint.Su stadu italianu s’est mudendu sempri prus in Dràcula, e sa cosa legia est ca bolit sùiri feti a is piticheddus, e a is canis mannus, invecias, ddis lassat fai su chi bolint.

 

Est craru a is pipius puru chi, in Itàlia, su trufadori tenit sorti prus bona de s’onestu. Is evasoris mannus si ndi frigant, tenint sa possibbilidadi de s’oberri unu contu currenti in calencuna ìsula disconnota, e podint ispetai sanadorgias che s’iscudu fiscali o cosa aici. Est po cussu chi, in custa terra, tropu grai est su pesu in pissu de is coddus de custus artigianeddus, agangaus de is tassas e de is paperallas. Comenti si podit ponni in bendissioni una domu euba bivit una famìlia, po unus cantu mila eurus de dépidu? Eita serbit a sa sociedadi italiana, chi una famìlia onesta dd’acabbit asuta de unu ponti? No est cosa de macus a ponni is ganascias fiscalis a sa machina de un’asienda, chi cussu mezu serbit po trabballai? Ma poita, invecias de agiudai a unu chi est in dificultadi a si ndi torrai a pesai, s’istadu italianu dd’afossat de su totu? S’arrexionamentu de fai, e is polìticus puru ddu depint fai amarolla, chi non bolint erriscai chi custa natzioni andit peis a susu, est unu feti.

 

Poneus sa situatzioni sarda asuta de una lenti: 15 mila partidas iva andant in prassa una dî, 15 mila pastoris un’atra dî, 15 mila agricoltoris un’atra dî ancora. No eus contau is operàius, funt solumancu un’atru tanti. E totu is precarius? E is istudentis chi si funt diplomaus o laureaus e bivint ancora apicigaus a is cartzonis de is babbus insoru? Seus cumentzendu a fai nùmuru, innoi. E seus andaus po difetu. Nd’abarrat de genti in domu? In prus nc’est de aciungi ca: sa cosa est sempri prus cara, is afitus funt a is isteddas, is prétzius de is domus funt ispropositaus, sa benzina currit prus de una ferrari, e aici sighedu. Custu no est un’arrexionamentu intelletuali, una lamenta de bar, est su chi pensat sa genti, su chi bivint is famìlias. Sa situatzioni no est de is prus bellas. Tocat a si movi a ponni in pei una solutzioni, séria. Non tocat a cuncordai unu tzapuleddu po tupai su stampu. Su stampu innoi est prus mannu de su chi no est stampau.

 

No nci bolit sa laurea po cumprendi e ita at a capitai chi is boxis de is trabballadoris non ant essi iscurtadas. Atacai sa conca asuta de s’arena non serbit po scancellai su probblema. Is artigianus dd’ant nau: s’Àfrica est innoi apresu. Is pastoris e is massàius ant avisau: is fruconis funt prontus. Is operàius no iscint prus e ita manu si ’onai. Seus a unu bìviu. Sa navi depit furriai. Chi no dda furriat su cumandanti, est capassu chi sa “ciurma” si possat amutinai. S’istória at giai connotu pàginas nieddas. Funt cussas chi precedint is pàginas biancas.