AlbertoSanna01Casteddaiu doc, de sa citadi chi castiat a su mari est unu de is musicistas prus fortis e apretziaus. Rock’n’roll e blues funt is banderas chi Albertu Sanna (Masoko Tanga, High Voltage/TNT, Sanna R’n’R Breakers, Animanera, All Sun Rockin’ Jive, Jumpin’ Jivers, Rockin’ Jive Quartet, tantis po acinnai a sa manna esperiéntzia sua) de annus e annus portat in artu, e in cust’urtimu trabballu “Canzoni per (R)esistere” – bessiu po S’ard music – custas banderas béntulant in sa mellus manera. Doxi cantzonis – po prus de tres cuartus di ora de mùsica –  po contai un’ànimu, unu mundu, un’ómini totu intreu chi non s’arrendit mai. Cuntracurrenti po natura, foras de is modas, cun sa mirada firma e sa chitarra sempri pronta a callentai su sànguni.

 

 

Parteus de atesu: coment’est nàscia custa passioni manna po sa mùsica?

 

Comenti nascit in totu is piciocheddus, de insandus e de imoi. Pensu chi sa mùsica siat fundamentali in sa vida de is giòvunus. Aintru de mei custa passioni no est mai morta, antzis est crèscia in paris a mei finas a essi su centru de sa vida mia.

 

 

Calis is fasis prus de importu coment’’e musicista?

 

Nàsciu musicalmenti in is primus ’70, coment’’e baterista semiprofessionali e chitarrista “de spiàgia”: mesu Bennato e mesu Neil Young. De piciocheddu apu imparau a sonai po progetus de atrus, coment’’e drummer in is festas de prassa de su tempus, e a mi cunfrontai cun su mundu musicali miu, iscriendu is primus cantzonis, infruentzau de su rock-blues e de sa cantzoni de autori. Su cumentzu est istétiu meda free, in mesu a sa criatividadi de cuddus annus. Sa mùsica po is giòvunus fut su chi imoi, cun fueddu chi non mi praxit, si narat progressive. Insandus si naràt pop, cun sùlidu meda prus criativu e sotziali. Nudda a ita biri cun Pupo e Mietta perou, chi mai cun sa Pop Art… Cussa fut sa mùsica de totus, de su pópulu, sa chi andàt in is classìficas. Aintru agatàst de is Led Zeppelin a is Banco Del Mutuo Soccorso.

 

 

Canzoni per (R)esistere, comenti mai custu tìtulu chi parit un’istrategia contras calencuna cosa?

 

Coment’’e sempri mancai!  Su tìtulu fueddat assolu. S’istrategia est sèmplici: sempri prus, po esisti, po essi ómini e no unu nùmuru, tocat a resisti. Bolit nai a arrexonai cun sa própiu conca, a stimai cun su própiu coru, a lotai cun is própius dentis, a si nd’erriri cun is própius ogus. Is cantzonis mi permitint de ponni in pràtica cust’istrategia de vida.

 

 

Calis messàgius donas in is cantzonis?

 

Apu iscioberau sa mùsica po bivi, e massimamenti is cantzonis. Cun custas mi esprimu, no est chi infrusi messàgius… Candu scriu cicu de essi onestu, e candu apicu in su palcu de prus ancora. Unu palcu iscénicu e unu micròfonu podint donai fortza meda, ma custu no est unu giogu, depis essi tui etotu, ti depis donai, prègius e difetus… Deu ci provu!

 

 

Eita c’est in cust’album de s’Alberto Sanna de su cumentzu? Comenti est mudau su sound tû?

 

De su cumentzu creu ci siat su piciocu unu pagu ingenû e meda tostorrudu, cun-d-un’allergia manna po modas e trend, puntau invècias a cicai su caminu sû e a ddu fai cun-d-unu croxu de bregùngia prontu a si scallai in-d-un’errisitu. Istringendu su discursu a su campu artìsticu apu imparau mellus ca unu discu est unu trabballu de iscuadra: produtori, istrumentistas, fónicus… Totu is chi partécipant a s’obra dda mudant. In custu sensu su trabballu de Silvano Lobina at tentu cun is annus pesu sempri prus mannu, e in custu discu ancora de prus, po is arrangiamentus e in s’iscioberu de is musicistas. Creu chi siat fundamentali, in sala de registratzioni, a tenni in palas de su birdi personas giustas, chi ti possant agiudai a cumprendi eita andat beni e eita nou. Est unu traballu dilicau e ìntimu, chi medas bortas podit ferri, poita candu si cantat tocat a essi vulneràbbilis, chi no a livellu de emotzionis non sucedit nudda.Pocustu is cosas bellas bessint candu s’agatat su “feeling animali” giustu.

 

 

Tres agetivus po contai su discu nou…

 

Po mei ndi bastant duus: lìmpiu e craru.

 

 

Cali raportu tenis cun su pùbbricu? E cun sa citadi, e cun s’Ìsula?

 

Su pùbbricu miu est fatu de genti de dónnia edadi e buciaca, chi portat unu modu de “intendi” comunu e s’arreconnoscit in is cantzonis mias sena cumpricatzionis de edadi e modas. Genti chi mi bolit beni, semplicementi. Genti chi istimu, de cudd’istima chi s’alluit tra personas chi tenint afinidadi umana. A Casteddu, furriendu s’Ìsula, de s’atra parti de su mari, addei de is Alpis… sa cosa abarrat sa matessi. Su bellu de ti “ponni in is cantzonis” est custu. Ti donas, ti proponis, ti sbilàncias, fais su primu passu. De aici aciapas genti chi intendit coment’’e tui e creit in is cosas chi creis tui.

 

 

Eita ti parit s’Itàlia oi in dî, non feti a livellu musicali… Eit’iast a sarvai e ita iast a mudai?

 

Su malu est ca iat a tocai a sarvai própiu s’Itàlia, e de is manus suas etotu. Chi non fessit una tragédia iat a essi una brulla! Est unu tempus légiu, unu tempus in su cali sa furbìtzia bincit su valori umanu, e bonanoti a dónnia deretu. Seus a su puntu ca chini est onestu no ddu narat ca tenit bregùngia. Custu est unu tempus in su cali deu m’intendu pagu italianu.

 

 

Chi t’essint nau: sciobera unus cantu artistas de dónnia tempus po fai una jam… E chini iast a scioberai?

 

A custu pusntu de sa vida mia ‘deixeddus’ in buciaca no ndi tèngiu prus. Istimu e amiru artistas medas, ma meda meda, de una surra de generis musicalis, nodius o no… De aberu bolis is nòminis? Ant a essi una pariga de centinaias.

 

 

Eita tenit in s’ànima unu musicista che tui?

 

Totu. Totu is cantzonis, sa genti, is isperàntzias, is iscunfitas… In s’ùrtimu album c’est unu petzu chi arrespundit a custa pregunta: si narat “Tutto quello che ho”…

 

 

Eita c’est a innanti tû?

 

Imoi c’est un’istadi chi isperu siat errica de cuncertus. Seu prexau meda de sa band chi m’acumpàngiat, ca ddui funt musicistas de valori. Seu onorau chi siant sonendu sa mùsica mia. In paris a mei, chi sonu sa chitarra acustica e s’armónica, e a Silvano chi sonat su bàsciu, ci funt Black Victor Vittorio Pitzalis a sa chitarra elétrica, Daniele Russo a sa bateria e Giampaolo Selloni e Claudio Corona a is tastieras.