Est a nci crei. A non lassai passai su trenu sena aviai. Calencunu ddu cumprendit, atrus abarrant cun-d-unu pramu de nasu. Fabio Canu, casteddaiu nasciu in su 1982, bolit nai ca biat ananti. E duncas no at tìmiu a sartai su mari e a andai in Ispànnia a cicai sorti. E chi in Sardinia, Fabio “il Capo” – comenti giai totus ddu intzerriaiant – mancai sempri sonendu de unu locali a s’atru e de una bidda a s’atra, no iat otentu grandu fama, lompiu a Barcellona at pigau sa pandela manna. Forsis ca at agatau s’istili sû pretzisu e sa genia de mùsica chi prus ddu fait apretziai – su folk e su country – o forsis ca in igui is possibilidadis fuant de prus e sa cuncurréntzia, in cussa forma musicali, non tropu forti. O mancai feti poita si ddu minesciat.

 

In dónnia modu, Fabio Canu est tentu de is ispanniolus po unu de is mellus sonadoris de musica folk e country europeus, e andat de unu cuncertu a un’atru e de unu programa televisivu a s’atru. Su sótziu country La Torrede Tarragona at finas obertu unu fans club de cust’artista. Eit’olit nai a pigai su trenu a s’ora giusta… Fabio at cumentzau a sonai a coidu, ca biat su babbu sonendu sa ghitarra a 12 cordas candu fut pipiu e, cand’issu dda scapaiat, fut prontu a dda ciapai in manus.

 

Giai a 14 annus faiat grunge, ca fut ischissiau de bands comenti Nirvana, Pearl Jam, Soundgarden, Alice in Chains. E difatis, in segus, iat fatu unu grupu chi si naraiat Sex Wax, cun su cali iat bintu unus cantu cuncursus musicalis, finas a erribai a fai su ‘gruppo spalla’ de is Marlene Kuntz a Rockaralis. Passat su tempus e benint atras influéntzias musicalis: Cat Stevens, Ben Harper, Johnny Cash, Mark Knopfler, Neil Young, Josh Turner. E Fabio ‘Il Capo’ cumentzat a si biri sempri de prus comente ‘folksinger’. “Intendia s’esigéntzia de mudai generi musicali e apu biu ca su country fut adatu po mei, finas ca mi permitiat de donai atentzioni de prus a sa boxi” narat.

 

Est su 2006 e s’iscioberu donat frutus. Fabio otenit unu cuntratu cun sa Banana Records, domu discografica romana cun basi a Londra puru e in su 2008 bessit cun su sìngulu Comfort, sighiu s’annu agoa de s’album Miles Miles Away, chi abarrat mesis tra is top sellers de sa Mondadori e benit postu meda de is arràdius puru. Sa cantzoni chi donat nòmini a su discu, Miles Miles Away (Mìllias e mìllias a illargu) narat Fabio “chistionat de su tretu chi donniunu iat a bolli fai po ponni in fatu a is bisus, mancai giai sempri scioberaus de non sighiri cus’andala, poita forsis timeus de no nci arrennesci.

 

Deu creu chi su trenu passit una borta feti in sa vida, tocat a nosu a decidi chi aviai o abarrai a terra a ddu castiai passai addei. Custu est su filu orrùbiu chi ponit in relata totu is cantzonis de s’album, est po cussu ca in sa copertina puru si bit unu celu annuilau e asuta un’istrada bianca”. Fabio at cumentzau a caminai in cuss’istrada, antzis, a curri. Una carrera longa longa chi partit de sa Sardinia, lompit in Ispannia e giumpat, cun su sentidu, finas a cudda terra americana chi donat ispiratzioni a cust’artista. Una cosa abarrat de nai.

 

Eus a biri cun su tempus chi cust’artista at a decidi, in is traballus sûs chi ant a benni, de iscriri e cantai calencuna cosa in limba nosta puru. “Cantai dd’apu a fai de seguru. Dd’apu fatu in inglesu, ispanniolu, cadelanu e italianu, poita no dd’ia a depi fai in sa limba mia? Po iscriri in cantzonis, no isciu chi nc’ia a arrennesci, ca non tengiu unu vocabulàriu mannu de sa limba. Su sardu dd’iant a depi imparai in is iscolas, po chi non si perdat. E in dónnia modu, chi agatu unu testu bellu no ia a tenni perunu problema a ddu cantai”. Iat essi un’isfida noa, una manera po ndi bogai a campu un’atra parti de s’animu sû. A bortas, po torrai a domu, solumancu cun su coru, non serbit pigai unu trenu chi andat a duxentus a s’ora, bastat una letorina puru. Castiendu sempri a su mundu, comenti fait Fabio ‘Il Capo’. De sempri.