In custas primas dies cando sos giornalistas l’an dimandadu de sa Giunta sua, su presidente nou de sa Regione Frantziscu Pìgliaru at rispostu semper a sa matessi manera: at a esser una cumpanzia de dóighi pessones onestas e cumpetentes.
Finas a cando sa realidade no at a mustrare su contràriu, nois creimus a su presidente. Ma a totu sas alas s’intenden ciarras feas: Fulanu (chi non s’est presentadu a sas eletziones) at a esser s’assessore de s’Economia, a sa Cultura Manos de Rosa (chene ispinas, s’isperat), in s’Ambiente bi deghet Iscontzalogos, mentres Iscaddigacanes est destinadu a su Trabagliu. E gasi sighende.
Su professore paret bastante seguru de su chi narat e nois isperamus chi peràulas e assiones suas sian sorres copiolas. Si gasi non resultat, nois e sos àteros giornales chi trabaglian cun seriedade l’amus a contare a fine a fine a su pùbblicu nostru pro los isbirgonzare cun su podere de s’operadu insoro etotu.
Su nùmene de su presidente nou, a dies de oe, cheret onoradu galu pius de eris ca est su matessi de cudd’ómine bestidu de biancu bénnidu dae s’Argentina chi est furriende fundu a susu sas trassas de su Vaticanu.
