Sa mùsica podit essi che unu ràiu de luxi chi ponit in relata is steddus: ponit impari sinnus, carìtzias, imbrassus, isciugat is làmbrigas, mudat in errisu sa tristura de sa soledadi. Sa mùsica est unu contu, su contu de una fémina chi passillat iscurtza in sa peddi de sa luna e ispàinat istrinas chi assimbillat a pùinis de trigu dorau, chi proint in custa terra de unu celu colori de circufolla.

 

Est unu sonnu, sa mùsica, ddu scit beni Pàula Pitzalis, chi at fatu bessiri unu discu prenu de maia: ‘No mendigues amor’. Bintixincu cantzonis: “binticuatru comente is oras de sa dî, prus una – narat – cun is primus seti petzus chi rapresentant is dîs de sa cida”. Po custu traballu Pàula Pitzalis at cicau musicistas de primu pianu, comente Manu Chao, SKA-P, Arto Tunçboyaciyan, Anouk Hélén Chauvet, Horacio El Negro Hernández, Anouk Hélén Chauvet, Tomás Arroyos e Gianni Ballicu. “No mendigues amor est unu viagiu planetàriu de sa mùsica” narat Pàula. “Funt is movimentus de rivolutzioni de sa luna a giru de sa Terra Mama, de sa luna a giru de su Fradi Soli, logus euba erribant is cantzonis traditzionalis de is pópulus, is cantus de is amoraus e de is mamas cun is anninnias insoru a sa Sorri Luna”. Custu viagiu, sighit Pàula “nascit tres annus fait.

 

Una dî, un’amiga mia dotori, intendendu is fueddus mius de isfogu po mori de is dolus chi tenia, m’at nau ‘Non mindighis amori!’ Est meledendu in pissu de custu cunsillu chi apu cumentzau a ponni in mùsica su caminu de s’esisténtzia mia”.

Tres in àndalas printzipalis de su discu: polìticas, sotzialis e ispiritualis. “Unu pagu cumente su caràteri miu, sempri in cica de is àngilus e de s’amori. S’amori non si podit mindigai, fait feti a ddu intregai poit’est un’istrina divina. Un’energia chi andat apetotu e non tenit pasu. Deu in sa vida mia de amori nd’apu erriciu e isciu chi in su mundu nc’est genti meda chi ndi tenit abisongiu.

 

Est po cussu chi bollu donai su chi nd’eus a otenni de custu traballu a tres sótzius (Medici senza frontiere, AIWA e Axisofjustice) po pigai is mexinas a is féminas sieropositìvas chi bivint in is istadus pòburus”. ‘No mendigues amor’ est unu discu chi chistionat a is pópulus de sa terra, a cussus chi ant sunfriu, e ddis allegat finas cun is boxis de óminis mannus che Gandhi, Albert Einstein, Martin Luther King, Robert Kennedy, Neil Armstrong, Nelson Mandela.

 

In ‘No mendigues amor’ s’intendint finas sonus chi iat essi mellus in su mundu non si fessint mai inténdius, comenti cussu de s’iscópiu de sa sa primu bomba atómica o de su genocìdiu de is armenus. “Apu cumentzau cun-d-una noda e, a giru a giru, totus imparis eus pesau unu discu, unu movimentu musicali de rivolutzioni, comenti cussu chi fait dónnia dî e dónnia annu de is tempus de is tempus custa Terra Mama. Est unu cantu circulari de ispera chi fueddat a sa luna e a sa vida”.

Medas is àndalas musicalis chi s’adóbiant: “Is cantus traditzionalis de sa Sardìnia, de sa Galìtzia ispanniola, de s’América Latina, de su Nord América, de is pópulus cherokee, curdu e armenu e de medas atrus”.

 

E aintru nci funt finas is cantus ispiritualis “poita s’amori est s’ànima cósmica manna de custa criatzioni ispantosa”. Pàula Pitzalis tenit meda de contai in ‘No mendigues amor’, cosas chi assimbillant a prendas: “Is óminis podint intendi in sei feti una parti pitichedda de s’amori, cussa materiali, ca sa parti manna, cussa de s’ispìritu, non fait a dda intendi in su fratantis chi biveus in custu corpus carrali”. Cussa de Pàula est “sa circa de su sensu de s’esisténtzia mirendu is caras e s’errisitu de sa genti, is logus de su mundu e is temporas de sa terra”.

 

Una circa chi no at a acabai mai, fata cun sa conca e cun su coru, cun is amigus de apresu e de illargu, connotus o disconnotus, amigus de istringi in-d-un’imbrassu chi andat de innoi a sa luna. Sena mindigai amori.