RossellaFut ora a torrai lìbera. Fut ora a torrai in sa terra tua, in cust’İsula chi t’est ispetendu prexiada che pasca. Fut ora, Rossella, de ti torrai a biri in cara e non feti in fotografia.

 

Su nòmini tû est istétiu in buca a totu is sardus, fradis e sorris tûs chi mancu connoscias e chi imoi t’imbrassant a forti a forti. Fut ora, po tui, sa famìlia tua, is amigus, sa bidda de Samugheo.

 

Imoi pasadì, ispassiadì, gioga, conta chi bolis contai, perdona chi podis, ca gei ses de coru bonu, chi no no ias fatu su chi as fatu. Torradì a pigai sa cuntentesa de giòvuna, torra a baddai e a cantai, a erriri e a giogai. Torra a passillai, a connosci genti, a stimai, a ligi, a brullai, a dromiri sena pensamentus.

 

Gosadì sa vida, imoi chi t’est torrada in manu. Cun tui s’İsula intrea at a fai festa. Fut ora!