Silanus 1985

Silanus 1991

 

 

 

 

 

 

 

 

Cumpletamus s’imprenta de sa cantada in poesia registrada in Seui pro sa festa de Santu Pitanu de su 1996, su matessi annu chi unu comitadu de pitzinnos voluntàrios aiat torradu a fraigare sa cheja de monte intregada a custu santu màrtire vìvidu a su tempus de s’imperadore Diocletzianu. Ch’est sa duina, sas batorinas e sa dispedida de Marieddu Màsala e de su biadu ’e tiu Juanne Seu. In su 1996 Marieddu Màsala nàschidu in su 1935, aiat brincadu dae un’annu sa sessantina e tiu Juanne, de sa leva de su 1915, nde teniat vinti in piusu.

 

 

DUINA

 

1. Màsala (11”)

Però totu finida no est s’iscena:

pesadinde pro fagher sa duina.

 

 

2. Seu (11”)

Ma custa ja est fàtzile faina,

lu poto narrer a buca piena.

 

 

3. Màsala  (12”)

Ma ite note calma e serena:

manc’una foza non movet sa frina.

 

 

4. Seu (12”)

Su tempus ja est caldu in dogni logu

ma penso crasa chi sémenet fogu.

 

 

1. Màsala  (12”)

Però ite promitis e assiguras

chi siat cras una die metzana.

 

 

2. Seu (12”)

Est in Saldigna tropu sa caldana

chi a dognunu est dende penas duras.

 

 

3. Màsala  (11”)

Ma caldu non bi nd’at solu in Othana,

infatis che nd’at fina in sas alturas.

 

 

4. Seu (11”)

In Alghero da mesudie in susu

bi nd’at baranta grados e piusu.

 

 

1. Màsala (11”)

Da mesudie in susu est a su sero

ma sa friscura bella est su manzanu.

 

 

2. Seu (12”)

Deo lu sufro ca so antzianu

e bi at oras chi mi disispero.

 

 

3. Màsala (10”)

Capitat solu de b’andare a Alghero

pro mi che setzer in s’aeroplanu.

 

 

4. Seu (11”)

De’invece non paso mancu un’ora

prite b’at caldu in domo e peus fora.

 

 

1. Màsala (11”)

E lass’istare, Juanne, chi ’ole

pro passizare a vicinu a su sole.

 

 

2. Seu (10”)

Chi ti ponzas in sole ti l’afeo

invece suta ’e s’umbra mi ponz’eo.

 

 

3. Màsala (10”)

Ja ti che setzes de cuss’umbra in suta

e podes mandigare calchi fruta.

 

 

4. Seu (10”)

Però s’edade mia bruta est cudda

antzis no papo ne fruta ne nudda.

 

 

5. Màsala (10”)

Ma como chi ch’as példidu sas dentes

tocat chi solu ’e s’umbra ti cuntentes.

 

 

6. Seu (10”)

Ma non poto lassare nudda a coa

ca m’apo postu dentiera noa.

 

 

7. Màsala (10”)

E si t’as postu dentiera noa

tando cun cussa addéntiga sa coa.

 

 

8. Seu (10”)

Però tue ca jughes sale in tzuca

prova a mi ponner sos didos in buca.

 

 

BATORINAS

 

 

1. Màsala (22”)

Tando cantamus una batorina,

ma sos faeddos chèrene medidos:

prima ‘e ti ponner’in buca sos didos,

caru Juanne, ti ponzo un’ispina.

Tando cantamos una batorina.

 

 

2. Seu (36”)

Como cantamus una batorina,

ma eo so timende àteros dannos

e pena mi sun dende tantos annos

chi como juto su pesu ’e s’ischina.

Como cantamus una batorina.

 

 

3. Màsala (22”)

Tando cantamos una batorina,

ti torro da Juanne a Giuanninu,

e nde fat’unu bellu manichinu

e t’isponimos in-d-una vetrina.

Tando cantamos una batorina.

 

 

4. Seu (29”)

Como cantamus una batorina,

ma tue a su chi faghes ist’atentu:

da chi nde faghes un’ingrandimentu

si b’ispaventat calchi signorina.

Como cantamus una batorina.

 

 

5. Màsala (25”)

Tando cantamos una batoreta,

ja tenes mannos fizos e nebodes:

tue ses jaju insoro e ti la podes

a fronte alta e ischina ’ereta.

Tando cantamos una batoreta.

 

 

6. Seu (25”)

Como cantamus una batoreta,

che so ’etzu e a dare sos adios

ma so cuntentu chi nebodes mios

lean su nonnu insoro a sa bratzeta.

Como cantamus una batoreta.

 

 

7. Màsala (22”)

Tando cantamos una batoreta,

ancora cantas in mesu sos bios

e superadu as otanta istios

e sa figura la faghes discreta.

Tando cantamos una batoreta.

 

 

8. Seu (25”)

Como cantamus una batoreta,

ma cussos bantos làssalos in pasu:

prima fia uficiale in su Parnasu

e oe so torradu a sa gaveta.

Como cantamus una batoreta.

 

 

9. Màsala (22”)

Tando cantamos una paesana,

sa modéstia, Seu, est sempre mia:

calchi ’olta ti fato cumpagnia,

calchi ’olta ti do finas matana.

Tando cantamos una paesana.

 

 

10. Seu (25”)

Como cantamus una paesana,

sa carriera acantu est a finire

ma sos collegas faghia timire

cando no la jughia s’alva cana.

Como cantamus una paesana.

 

 

11. Màsala  (23”)

Tando cantamos una paesana,

tue istas atentu inube passas

ca tantu no as példidu sas trassas

mancari ch’epas példidu sa lana.

Tando cantamos una paesana.

 

 

12. Seu (24”)

Como cantamus una paesana,

sende giovànu che sardu cantante

non timia nemmancu s’elefante:

como timo su càntigu ‘e sa rana.

Como cantamus una paesana.

 

 

13. Màsala (23”)

Tando cantamos una noitola,

per’ancora triunfas in totue:

auguramos chi no molzas tue

prite Sotgiu nos lassat a sa sola.

Tando cantamos una noitola.

 

 

14. Seu (34”)

Como cantamus una noitola,

tue ses de sas garas su zigante:

a faghes, Marieddu, s’insegnante

e ti chilcas alunnos a s’iscola.

Como cantamus una noitola.

 

 

15. Màsala (22”)

Como cantamos una noitola,

tue ses sempre allegru che un’isposu

poi ses unu tipu coraggiosu

chi no times ispada e ne pistola.

Tando cantamos una noitola.

 

 

16. Seu (33”)

Como cantamus una noitola,

cando fia in edade giovanile

non timia nemmancu su fusile

pro ch’isparerat puru a balla sola.

Como cantamus una noitola.

 

 

17. Màsala  (23”)

Tando cantamos una bruschistriglia,

ma prima fimis una barantina

e como semus metade dozina,

sempre diminuinde est sa famiglia.

Tando cantamos una bruschistriglia.

 

 

18. Seu (35”)

Como cantamus una bruschistriglia,

sutzedit males de ogni zenia

però est peus ca sa poesia

non faghet a sos sardos meraviglia.

Como cantamus una bruschistriglia.

 

 

19. Màsala (23”)

Tando cantamos una bruschistriglia,

non ses de carriera a s’aurora

però b’as aer de cantare ancora

s’inventan pro no morrer sa pastiglia.

Tando cantamos una bruschistriglia.

 

 

20. Seu (33”)

Como cantamus una bruschistriglia,

ma so pensende chi pius no giro

ma, caru Marieddu, mi retiro

e unu tapu ponzo a sa butiglia.

Como cantamus una bruschistriglia.

 

 

21. Màsala (23”)

Tando cantamos una tarantella,

in cust’amenu paisu montanu

mancu creiat santu Bustianu

chi li feteran festa goi bella.

Tando cantamos una tarantella.

 

 

22. Seu (36”)

Como cantamus una tarantella,

sos ch’an fatu sa festa tantos sunu

e isse fatat grascias a dognunu

a sos chi l’ana fatu sa capella.

Como cantamus una tarantella.

 

 

23. Màsala (23”)

Tando cantamos una tarantella,

e fini ca si pones fatu a mie

in su palcu nos at a fagher die:

cantat su puddu e ispuntat s’istella.

Tando finimos cun sa tarantella.

 

 

24. Seu (33”)

Finìmula cun-d-una tarantella,

ja chi no cheres prosighire ancora,

deo fino ma fino a-i cust’ora:

cun su puddu non so in parentella.

Finìmula cun-d-una tarantella.

 

 

DISPEDIDA

 

Màsala (3’09”)

 

Sos paganos chi a tie si ribbellan,

Bustianu, a su palu t’incadenan:

sas fritzas de sos arcos ti avelenan,

sas purpas e sos ossos ti masellan.

 

 

Ti lapidan, torturan e flagellan,

su corpus de piagas ti pienan,

versas su sàmbene e moris ca t’isvenan

ma sa fide ch’as pro Deus non cancellan.

 

 

Cundennadu a morte in modu tale

pro esser cunvertidu cristianu

 

 

e dae tribbunu ’e Diocletzianu

ses diventadu ‘e Cristos generale.

 

 

Ca cun sa palma ‘e sa vitória in manu

a s’Empireu t’innaltzas immortale.

 

 

Como dae su chelu inube sese,

a ube ses pigadu a bolu ispaltu

 

 

beneighe de Seui su paese

e totu su chi tenet in su saltu.

 

 

Sémina santas grascias dae in altu

chi sas edades nde godan totas trese.

 

 

Sos menzus donos màndalis a pese

a custu cumitadu de giovànos

 

 

chi t’an fatu sa festa e sempre sanos

unu séculu tochen in sa vida.

 

 

Lis sias de tutela e de guida

ja chi in sa tua santidade crêne.

 

 

Aggradide custa mia dispedida,

gratzie ’e totu e bistàdebbos bene.

 

 

Seu (2’22”)

 

S’istória nos narat, Bustianu,

chi fis unu famosu uficïale,

e in sa corte de Massimianu

ja li fisti custode personale.

 

 

Però sa gelosia bestiale

acusadu ti at che cristianu

e afrontadu as sa morte brutale,

retzidu as su martìriu inumanu.

 

 

Naran chi a sa muzere ’e Nicostratu,

proite fit brivada ’e sa favella

cun-d-una grascia faeddare as fatu.

 

 

Ma como inoghe, màrtire innotzente,

manda puru sa grascia pius bella

e beneighe dogni abbitu ’e zente.

 

 

A chie organizadu ti at sa festa,

che una sentinella vigilante

ogni grascia chi pedin tue presta.

 

 

Ma como apo finidu su dovere,

dae Seui cuntentu mi ch’ando

e a bos saludare totus passo.

 

 

E si no apo fatu piaghere

dae su palcu perdonu domando

e in bona permanéntzia bos lasso.