Mulli is crabas e is brebeis e traballai su lati inderetura, donnia dî. Aici su casu bessit prus bonu. De prus e prus chi su logu euba pascit su bestiàmini est sanu, tandu aberu si podit chistionai de produtzioni biològica. In Sàdili duus piciocus ant obertu unu caseificiu piticu. Funt fradi e sorri – Màuru e Mariàngela Lobina – e ant iscioberau de intzerriai sa sienda comente s’areu de su babbu e de su nonnu insoru: Is Crobeddas. S’idea est cussa de fai is cosas cumenti si depint: partendu de su casu axedu e de su casu ‘e fita e sighendu cun su casu friscu de craba, unu casixeddu moddi cun cogociu fini, in amori nareus, saboriu meda, lompendu a s’arrescotu finas a erribai a su casu, de brebei e de craba, istagionau po prus tempus.

 

Torrendu in palas cun is annus, in sa famìlia de Màuru e Mariàngela, babbu, nonnu e aiaius de su tempus antigu, sempri pastoris funt stétius. Aici solumancu narat sa memòria. E tandu s’iat a podi nai, po issus e po sa sienda de Is Crobeddas: pastoris de s’edadi de sa perda. “Po ndi pesai su caseificiu eus fatu sacrifìtzius meda, ca no est unu giogu a traballai in custu setori, in s’agricoltura e in sa pastorìtzia, ca si scit cantu funt is ispesas de is siendas oi e cali prétziu tenit su lati, e duncas eus decìdiu de ddu traballai nosu etotu su lati chi feus. Una produtzioni pitica ma de calidadi bona, ca sa pastura de custas zonas calcàreas, prenas de milli variedadis de matas e de erbas, est tra is mellus de sa Sardìnia”, narat Màuru. Sighit Mariàngela: “Teneus is fotografias de nonnu Chicheddu Crobedda traballendu su casu in coili cun is atrus pastoris. E biri comenti si faiat in antigóriu, candu sa pastorizatzioni de su lati si faiat cun is perdas arbigadas e isciri comenti si fait su casu imoi cun is ténnicas modernas e is machinàrius chi eus pigau, est una cosa de ispantu. In dònnia modu eus bòfiu sighiri cuss’àndala, po poderai produtivas cussas terras euba ant pàsciu babai, nonnu e is mannus nostus”.

 

Serbassei, Faci ‘e Luna, Acodulassu, sartus bìvius de s’ómini de su tempus antigu, e difatis no est ispantu chi in cussas terras, non meda a illargu de su coili de Màuru, ddui funt duus nuraxis. O puru cortis mannas e antigas, comenti a Corti ‘e ‘acas, giai prus apresu de sa ‘idda. Logus prenus de nuscus, erricus de is pasturas chi crescint in su Tacu de Sàdili, unu pranu de monti a 750 metrus de artària, logu de abbas friscas, postu in peis de Gennargentu, a làcana cun Seui, Istersili, Seulu e, prus in bàsciu, conca a Frumendosa, cun Biddanoa ‘e Tulu e Nurri. “De s’annu chi benit eus a tenni is documentus in régula comenti feus produtzioni biològica” narat Màuru. S’ùnicu modu po binci s’isfida oi est puntai a s’ecelléntzia. Una cosa est segura: in cuddas terras euba brincant oi in dii is crabitus e angioneddus de Màuru, su babbu suu Egìdiu (Bolugia po totus in Sàdili) ddui pasciat de candu teniat ses annus. E duncas, de seguru, cust’impresa de Is Crobeddas at a ai pintau un’errisitu in cara a issu puru, in cuddu celu euba at essi fendu su pastori po contu de su Babbu Mannu de is óminis.